Üç Nasihat

Üç Nasihat - Ömer Seyfettin

Puan Tablosu

YazarOkur'lar (6.2)	Editör (8)
Kitapevi	Sosyal Medya

Arka Kapak Bilgisi

Üç Nasihat Özet

Durmuş, annesiyle beraber köyde yaşayan, geçimini ekip biçerek kazanan gariban bir gençtir. Öküzünün ölmesiyle beraber artık tarlasını süremez ve para kazanamaz hale gelir. Köyde diğer gençlerin yaptığı gibi anasını geride bırakıp, para kazanma umuduyla kendini gurbete atar.

İstanbul’a gelir gelmez hemşerilerinin olduğu kahvehaneye gelir ve iş aramaya koyulur. Günler günleri kovalar ama Durmuş hala iş bulamamıştır. Bir gün kahvehanede Müstakim Efendi adında varlıklı, yaşlı bir adamın uşak aradığı konuşulur ve Durmuş hemen görüşmeye gider. Biraz sohbet ettikten sonra Müstakim Efendi Durmuş’u işe alabileceğini ama fazla para veremeyeceğini, senede bir kuruş ve paradan daha değerli bir nasihat vereceğini söyler. Durmuş şaşırıp kalır. Para kazanması gerektiğini söyleyip oradan ayrılır ve kahvehaneye geri döner. Fakat bütün gece paradan daha kıymetli olan nasihatte aklı kalır. Bu merakla ertesi gün yine kendini Müstakim Efendinin kapısında bulur. Bir kuruş ve bir nasihat karşılığında bir sene çalışmayı kabul eder.

Durmuş bir sene boyunca ev işleri, bahçe işleri dahil Müstakim Efendi’nin her hizmetini yapar. Bir sabah Müstakim Efendi Durmuş’u yanına çağırır ve nihayet bir senenin dolduğunu, nasihatini ve bir kuruşu almanın vakti geldiğini söyler. Durmuş merakla efendisini dinler. Müstakim Efendi ilk nasihatini söyler.

“Yolunu, izini bilmediğin yere gitme!.”

Durmuş büyük bir nasihat duymayı beklerken efendisinin bu söylediği karşısında hayal kırıklığına uğrar ve zaten bildiği basit bir söz için bir yıl çalıştığı için kendi kendine kızar. Müstakim Efendi ile vedalaşıp çıkmak ister ama yaşlı adam kendisine bir yıl daha kalırsa başka bir nasihat ve bir kuruş daha verebileceğini söyler. Durmuş önce kabul etmez ama ertesi gün yine merakından efendisinin kapısına dayanır.

Gel zaman git zaman Durmuş bir yılı daha geçirir ve beklediği büyük gün gelir. Müstakim Efendi bir kuruşla birlikte ikinci nasihatini de verir.

“Emanete hıyanetlik etme!”

Durmuş yine bildiği bir sözü duyunca çok sinirlenir. Tam ayrılacakken Müstakim Efendi yine geçen yıl olduğu gibi bir yıl karşılığında bir nasihat daha verebileceğini tekrarlar. Durmuş nasılsa iki yılım geçti bir yıl daha dayanırım diye teklifi kabul eder. Aradan bir yıl daha geçer ve üçüncü nasihati alma günü gelir.

“Kendin gitmediğin yere, karını gece yatısına gönderme.”

Durmuş yine hayal kırıklığına uğramıştır. Üç yıldır hiç para da kazanamamıştır. Gurbeti bırakıp köyüne dönmeye karar verir. Müstakim Efendi ayrılırken ona annesine vermesi için iki somun ekmek verir.

Hemşerileriyle birlikte köyünün yolunu tutar. Dere tepe düz giderler ve dibi görünmeyen bir su kenarına gelirler. Durmuş suya atını sürecekken efendisinin ilk nasihati aklına gelir ve geri çekilir. Yanındaki arkadaşı atını sürer ve at suya kapılıp gider. Durmuş efendisinin nasihatinin hayatını kurtardığına şükreder. Yollarına devam ederler ve yolda Durmuş çok acıkır. Aklına efendisinin annesine hediye olarak verdiği ekmekler gelir. Tam koparıp yiyecekken aklına ikinci nasihat gelir ve yemekten vazgeçer. Biraz daha giderler ve yollarını eşkıyalar keser. Kimin neyi var neyi yoksa alırlar. Durmuş’un verecek bir şeyi olmayınca onu bir güzel döverler. Herkes bütün emeklerinin karşılığını kaybetmiş, eli boş köylerine varırlar.
Durmuş annesine bütün olanı biteni anlatır, ana oğul hasret giderirler. Durmuş annesine efendisinin hediye ettiği ekmekleri verir ve yemek için böldüklerinde içinden çil çil altınlar dökülür. Durmuş çok şaşırmıştır. Aynı zamanda ikinci nasihati dinlediği için de minnettardır. Eğer acıktığında ekmeği yeseydi bütün altınları bulmuş ve yolda eşkıyalara kaptırmış olacaktı.

Aradan yıllar geçer Durmuş altınlarla kendine bir çiftlik kurmuştur, artık varlıklı bir insandır. Fakat kendine bir türlü uygun bir eş bulamaz. Adaylara hep kendisinden ayrı hiçbir yerde kalamaz şartı koşar. Bu nedenle kendi köyünde kimse ona kızını vermez. Bir gün civar köyden yetim bir kız bulur ve şartını kabul eder. Evlenirler ve bir çocukları olur. Onca zaman içinde kızın hiç kendi köyüne gitmesine izin vermez. Herkes Durmuş hakkında kızı esir tuttuğu için kötü düşünmeye başlar.

Bir gün kızın köyünden bir haber gelir ve düğüne davetlidir. Durmuş’u zar zor ikna ederler ve karısı ve çocuğu bir gece yatılı köylerine giderler. Durmuş üçüncü nasihat aklına gelir ve içi rahat etmez, o da arkalarından gider. Düğün sırasında Durmuş yaşlı bir kadına yaklaşır ve kendi karısını göstererek kimlerden diye sorar. Kadın anlatır bildiklerini. Durmuş kadını denemek için bir yabancı gibi davranarak karısıyla gece aynı evde kalmasını sağlarsa kendisine altın vereceğini söyler. Kadın Durmuş’un istediğini yapar. Gece Durmuş’un karısına burada kalacaksın diye bir odaya getirir ve Durmuş yüzü sarılı bir yabancı gibi odaya girer. Kadın bağırıp çağırıp yabancı bildiği Durmuş’u yanına yaklaştırmaz. Durmuş bir köşeye çekilir, korkudan sabaha kadar ağlayan kadın bir ara uykuya yenik düşer. Durmuş yatakta uyuyan çocuğunu alıp çıkar gider.

Sabah çocuğun olmadığını gören kadının akrabaları Durmuş’a nasıl hesap vereceklerini düşünürler. Altınları alan kadın ona da bir kılıf uydurmuştur. Yangın çıktı çocuğu kurtaramadık diye yalan uydururlar ve gece kadının kaldığı kulübeyi ateşe verirler.

Köye varırlar ve Durmuş’a sözde olanları anlatırlar. O sırada çocuk içeriden çıkagelir ve herkes hayretler içerisinde kalır. Durmuş yalancı akrabaları evinden kovar ve karısına bütün bu yaptıklarını neden yaptığını açıklar.

Durmuş bu olay üzerine Müstakim Efendiye üç nasihati için verdiği üç yıllık emeğini helal eder. Karısı ve çocuğu ile mutlu mesut yaşar.

Üç Nasihat Soruları ve Cevapları

Üç Nasihat Yorumları