Düşüş

Düşüş - Albert Camus

Puan Tablosu

YazarOkur'lar (5.4)	Editör (9)
Kitapevi (7)	Sosyal Medya

Arka Kapak Bilgisi

Düşüş Özet

Düşüş, Albert Camus'un ilk olarak 1956 yılında yayımlanan romanıdır. Kitap romandan çok bir monolog niteliğinde olup, kitabın ana karakteri Paris'li bir avukat olan Jean-Baptiste Clamence'in kendi ile konuşmalarını içermekte. Karakterimiz aslında Amsterdam'daki Mexico-City adındaki bir barda tanıştığı bir adamla konuşuyor olsa da, soruları hep kendi soruyor ve cevapları da kendi kafasından veriyor. Her ne kadar biz çoğu zaman karşıdaki kişinin verdiği cevapları duyamasak da, Clamence aldığı yanıtlara karşılık da veriyor. Yani kitabın tamamında konuşan yalnızca ana karakterimiz ve anlatıcımız olan Clamence oluyor.

Yüz iki sayfalık bu kısa roman, okuyucuda beş yüz sayfalık bir anlatı okuyormuş hissi uyandırıyor. Yavaş yavaş, bütün cümleleri sindire sindire okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ayrıca kitapta olay örgüsünün varlığından söz bile edilemiyor.

Kitap, Clamence'in Amsterdam'daki Mexico-City adındaki bir barda tanıştığı bir adamla sohbete başlamasıyla başlar. Ona kendini anlatır, hayatı ve çeşitli konularla ilgili düşüncelerinden bahseder. Başlarda kendini gayet düzgün, yardımsever, saygılı, dürüst bir adam olarak tanıtsa ve hayatından memnun olduğunu dile getirse de, bu sohbetler onu kendini sorgulamaya yöneltir. Hayatını, karakterini ve davranışlarının altında yatan asıl nedenleri sorgulamaya başlar. Kitabın anahtar kelimesi 'sorgulamak' tır. Clamence'in bir ceza yargıcı olması da bunu destekler niteliktedir.

Clamence zaman geçtikçe ne kadar bencil, kindar ve kendini beğenmiş biri olduğunu ve yardımseverliğinin altında bile bencillik ve kendini beğenmişliğin yattığını fark eder. Sonra çevresindeki tüm insanlara, kendine minnettar olan müvekkilleri ve ona hayran olan tüm kadınlara rağmen ne kadar yalnız olduğunu anlar. Aslında bunların hepsini şimdiye kadar her zaman biliyor olsa da bugüne kadar hep görmezden gelmiştir.

Kitabın adı olan "Düşüş " ün en önemli tezahürlerinden bir tanesi Clamence'in Paris'te evine giderken geçtiği bir köprü üzerinde bir kadının intiharına şahit olmasıdır. Kadının köprünün kenarında durmuş denize baktığını görünce umursamamış, yoluna devam etmiştir. Köprüden rıhtıma çıktığı sırada kadın suya 'düşüş'tüğünde çıkan sesi duyar. Şaşkınlıktan olduğu yerde donakalır. Arkasını dönüp bakamaz, hatta tek bir adım bile atamaz. Bir süre sonra da arkasına bile bakmadan yoluna devam eder. Bu, Clamence'in kendine ve çevresine ne kadar yabancılaştığını göstermektedir.

Kitabı okurken birkaç defa okuma ihtiyacı duyduğum birçok sayfa, altını mutlaka çizmem gerektiğini düşündüğüm birçok cümle oldu. Dilinin biraz ağır olduğunu düşünsem de herkesin sabırla ve sindire sindire okunması gerektiğini düşündüğüm bir Camus şaheseri oldu. Kitapta altını çizme ihtiyacını hissettiğim cümlelerden birkaçı ise şöyle:

"Keyfinin kralı olmak, koca hayvanların ayrıcalığıdır."

"Haklısınız, suskunluğu sağır edici onun. İlkel ormanların sessizliğidir bu, ağzına kadar yüklü olan."

"Bir olayın olması gerek, insan bağlantılarından çoğunun açıklaması işte bu. Bir olayın olması gerek, hatta aşksız bir köleliğin, hatta savaşın ya da ölümün bile. O halde yaşasın ölü gömme törenleri! "

"Eğer pezevenkler ve hırsızlar hep mahkum olsalardı, masum insanlar tümüyle ve hep masum sanacaklardı kendilerini, aziz bayım. Ve bana göre işte asıl bundan kaçınmak gerekir."

Yazan: Miraç Elif Kanbay

Düşüş Soruları ve Cevapları

Düşüş Yorumları