Limon Kütüphanesi

Limon Kütüphanesi - Jo Cotterill

Puan Tablosu

YazarOkur'lar (6.1)	Editör (10)
Kitapevi (10)	Sosyal Medya

Arka Kapak Bilgisi

Limon Kütüphanesi Özet

Calypso, annesi var olduğu zamanlarda çok mutlu bir çocuktu. Kardeşi yoktu. Annesi resim yapmayı ve kitap okumayı çok severdi. 5 yaşına geldiğinde büyümek zorunda bırakılmıştı. Bir gün annesi rahim kanseri olduğunu öğrendi. Hastalığı ileri safhadaydı. Artık bir tedavi olması mümkün değildi. Ve bir sabah aniden vefat etti. Bu acı Calypso ve babasına ağır geldi. Babası içsel, manevi güce verdi kendini. Sürekli kitaplarla uğraştı. Kızını çok güçlü yetiştirmek isterken, çocuk olduğunu unuttu. Mutlu olmayı, arkadaşlarının olmasını, ağlamanın normal olduğunu unutturdu. Sarılmayı unutturdu. Onun sevgiye ihtiyaç duyacağını düşünmedi. Böylece kendisini ve kızını koruduğunu sanıyordu. Calypso, hep kitaplara sığındı. Annesinin evdeki resim yapma atölyesini Calypso için bir kütüphaneye dönüştürmüşlerdi. Koskoca evde iki kişi yaşıyordu. Maddi durumları da çok iyi değildi. Babası Limonlarla ilgili bir kitap yazmaya çalışıyordu. Limondan yapılacak ilaçlar, yemekler, içecekler, nasıl üretildiği gibi birçok bilgi barındırıyordu.

Babası sürekli çalıştığı için Calypso okuldan geldiğinde yemek için düşünürdü. Akşam yemeğini, evi, babasını düşünmekten yorulmuştu. Okuldaki arkadaşlarının tüm ev işini anneleri yapıyordu. Artık o da bu durumdan sıkılmıştı. Dolap da bomboştu. Hiç arkadaşı yoktu. Sadece kitaptaki karakterler ile arkadaş oluyordu. ileride yazar olmak istiyordu. Bir gün okula yeni bir kız geldi. Onun adı Mae idi. Mae, çok güler yüzlü, tatlı bir kızdı. Ancak Calypso ondan da uzak duruyordu. Sınıfta Mae kelime dersinde yanına oturdu. Görevleri kelimeleri eşleştirmekti. Bunu en iyi yapan Calypso olduğu için öğretmenleri onlara en zor eşleştirmeyi vermişti. Bunun sayesinde Calypso, Mae'nin de kelimelerle arasının çok iyi olduğunu gördü. Aralarında bir yakınlık oluşmaya başladı. Kitaplardan konuşmaya başladılar. Birkaç gün sonra ise Mae onu evlerine davet etti.

Mae ve ailesi çok tatlı ve iyi insanlardı. Annesi çok anlayışlı ve sevgi doluydu. Mae'nin annesi babası kızmayacaksa akşam yemeğine kalmasını teklif etti. Calypso eve gidip akşam yemeği derdine düşmek istemiyordu. Babasının zaten yokluğunu fark etmeyeceğini biliyordu. Aramalarını engelleyerek orada yemeğe kaldı. Evde tekrar yemek derdiyle uğraşmak istemiyordu. Eve döndüğünde tam da tahmin ettiği gibi oldu. Bir süre sonra Calypso, Mae'yi kendi evlerine davet etti. Ona kütüphanesini göstermek istiyordu. Mae, geldiğinde evde babası yoktu. Önce kendi kütüphanesini gezdirdi. Ardından annesinden kendisine kalan diğer kitapları göstermek üzere babasının kütüphanesine girdiler. Ancak annesinin kitaplarının yerinde limonlar vardı. Babası geldiğinde Calypso delirmiş gibiydi. O kitaplar annesinden kalan son şeylerdi. Onunla arasındaki son bağ o kitaplardı. Nasıl atardı? Bu bağı nasıl yok sayardı? Limonlar annesinden, kitaplardan değerli miydi? Mae çok korkarak annesini aradı. Annesi gelerek Calypso'yu da kendi evlerine götürdü. Ve devlet desteği verilmesi için başvurdu.

Ertesi gün okula sosyal hizmetlerden bazı insanlar geldi. Babası annesinin ölümünü atlatamamıştı. Bunu Calypso ile konuşup ona yardım edeceklerini söylediler. Babası artık psikoloğa gidiyordu. Yaptığı hataların farkına yeni varıyordu. Her geçen gün daha da iyi oluyor derken yazdığı kitap 4 defa red yemişti. Bunun etkisiyle yeniden depresyona girdi. Ancak Calypso babasının bunu atlatacağını düşünüyordu. Bir müddet sonra öyle de oldu. Kitap biterken Mae ile arkadaşlıkları artık bir yılını doldurmuştu. Mae ve ailesi Calypso ve babasına çok iyi gelmişti. Yaralarını sarmaları için yardım ediyorlar ve bunu sevgi ile yapıyorlardı. Babası her geçen gün daha iyiye gidiyordu. Calypso artık çok mutluydu.

Değerlendirme:

Annesinin ölümü üzerine birçok sorumluluğu almak zorunda kalan, aniden büyümek zorunda kalan bir çocuğun yaraları anlatılıyor. Çocuklar sevgi isterler. Sevgiyle, ilgiyle büyümek her çocuğun hakkıdır. Çocuklar'ın en büyük derdinin hangi oyuncağı oynamak istediği, hangi oyunu oynayacağı hakkında kararsız kalması, biraz daha çizgi film izlemek istemesi olacağı bir dünya hayal ediyorum ben. Çünkü çocuklara başka dertler hiç yakışmıyor. Tüm çocukların mutlu olacağı bir dünya umuduyla.

Yazan: Senanur KARAKUZULU

Limon Kütüphanesi Soruları ve Cevapları

Limon Kütüphanesi Yorumları