Dul

Dul - Jean-Louis Fournier

Puan Tablosu

YazarOkur'lar (6.9)	Editör (7)
Kitapevi (10)	Sosyal Medya

Arka Kapak Bilgisi

Dul Özet

Jean Louis Fournier, Fransız yazar ve komedyendir. Pek çok esere sahip olmakla birlikte en bilindik eseri “Kimseyi Öldürmedi Benim Babam” adlı otobiyografisidir. Bu eser ile “Prix Femina” ödülünü kazanmıştır. Prix Femine ödülü kadın duyarlılığını yansıtan bir ödül olmakla birlikte kadın yazarlardan oluşan bir değerlendirme kuruluna sahiptir. Fournier de bir erkek yazar olarak bu ödülü kazanmaya hak kazanmıştır.

Dul eseri Jean Louis Fournier’in çok sevdiği kırk yıllık eşi Slyvia’yı kaybetmesi üzerine yaşadığı süreci anlatan kısa bir eserdir. Bir roman olmaktan çok bir anlatı niteliğine sahiptir. Konusu gereği hüzünlü bir eser olması beklenirken Fournier’in anlatım gücü sayesinde yer yer gülümseten bir havası mevcuttur. Bir kaybın ardından yaşanan adaptasyon süreci ve hayata tutunma gücünü koruma çabası Jean Louis Fournier’in kaleminden sayfalara dökülüyor. Eşinin çok sevdiği bahçesine dair anlatımları, evde kurmuş olduğu düzeni korumaya çalışması bu çabalardan bazılarına örnek verilebilir. Eşinin varlığındaki tüm detaylara dikkat ederek kurduğu sofrada arkadaşlarını ağırlaması da başka bir örnektir. Çünkü Fournier yaşaması gerektiğinin farkındadır. “Güzel şeyler asla büsbütün hüzünlü olmazlar. Beni ‘şeylerin güzelliği içinde’ bıraktın, şairin dediği gibi. Ayakta kalmayı başarmalıyım.” Eşinin hayattayken ona ve yaşamlarına kattığı tüm değerlere sahip çıkmaya çalıştığını biz okurlara vurgulamaktadır.

Jean Louis Fournier’i en çok zorlayan şey eşinin eşyalarının onun artık olmamasına rağmen varlıklarını aynen sürdürmeleridir. Hatta bu noktada Marquez’in "Sevdiğimiz insanlar bütün eşyalarıyla birlikte ölmeli." sözünü anlatısına eklemiştir. Sevgili eşi Slyvia’nın cep telefonu, girişte duran el çantası gibi değerini Slyvia’nın olmasından alan pek çok önemsiz nesnenin varlığını sürdürmesine rağmen Slyvia’nın artık hayatta olmaması yazarın baş etmekte zorlandığı şeylerden birisidir.

Kitabın başlarında eşini kaybetmesinin ardından dostları dahil pek çok kişinin onu teselli etmeye çalışmasından rahatsız olduğunu çünkü bunun temelinde eşini kaybetmenin ve ölümün kendi başlarına geldiğini düşünüp yaşadıkları korkunun etkisiyle yapılmış bir davranış olduğunu düşünmesi yatmaktadır. Özellikle de yanında olumlu şeylerden konuşulmasından kaçınılmasına anlam veremediğini ifade etmektedir. “Çok tuhaf, insanlar büyük bir mutsuzluk yaşayanlara mutluluktan bahsedemiyor. Anlamıyorum. Aslında tam da büyük bir mutsuzluk halinde mutluluk dileklerine ihtiyaç vardır. Halihazırda mutlu olanların ihtiyacı yoktur. Mutsuz olduğumuzda, sanki herkes öyle kalmanızı diliyor. Sonsuza kadar.” şeklinde de bu düşüncesini ifade etmektedir.

Slyvia’nın onu geride bırakıp gitmesine de küçük küçük sitemlerde bulunmayı da ihmal etmiyor. Çünkü Jean Louis Fournier, eşinden önce ölmek isterken eşi ondan önce davrandı. Her şeye rağmen ise “Her geçen gün, her bakımdan daha iyiyim, çok daha iyi olacağım.” cümlesiyle daha da iyiye gitmeye dair motivasyona sahip olmaya çalıştığını görüyoruz.

Eser, bir saat gibi kısa sürede okunabilecek bir incelikte ve kısa anlatımlardan oluşmaktadır. Fournier’in anlatımı öylesine güçlüdür ki siz bu kısalıktaki bir metinden bile onun dünyasına girebilmekte ve kırk yıllık bir eşi, hayat arkadaşını kaybetmenin acısını anlamakta hiç zorlanmayacaksınız. Öyle sayfalarca anlatılmasına gerek olmadan da hislerinize hitap edebiliyor olması, eserin bir başarısı olarak değerlendirilmelidir. Ayrıca kitabın kapağındaki fotoğrafın kendilerine ait olduğunu da eklemek isterim. Kitapta pek çok kez bahsi geçen üstü açık vintage arabaya dair anıları canlandırma kısmında bu resim oldukça yardımcı olmakta ve azıcık da duygulanmamıza yol açmaktadır.

Keyifli okumalar diliyorum.

Editör: Ceren Kozalıoğlu

Dul Soruları ve Cevapları

Dul Yorumları