Muzaffer İzgü’nün yazdığı Uzay Dolmuşu Kalkıyor, 126 sayfadan oluşan bir çocuk kitabı. 7 yaş ve üzeri okurlara hitap eden kitap, ilk kez 1994 yılında Bilgi Yayınevi tarafından yayımlanır ve onlarca yıldır tekrar tekrar basılır. Dorukhan Özcan’ın çizdiği siyah beyaz resimlerle süslenen kitabın büyük yazı boyutu sayesinde ilkokul 1. sınıftan itibaren kolaylıkla okunabileceğini söylemek mümkün.
Uzay temalı kitap, Deniz adında bir çocuk ile arkadaşlarının ve babaannesinin mucit mahalle berberi Necati Amca ile yaşadıkları macerayı anlatır. Büyük bir kısmı uzayda geçen macera, merak uyandıran kurgusuyla özellikle ilkokul seviyesindeki okurlar tarafından keyifle okunabilir. Kitabın farklı sayfalarında yer alan resimler, hikâyenin çocukların zihninde canlanmasına yardımcı olarak kitabı okumayı daha eğlenceli hâle getirir.
Başkahraman Deniz’in yanı sıra kitapta daha pek çok karakter bulunur. Kitaptaki diğer önemli karakterler; Berber Necati Amca, Necati Amca’nın babası Bayram Usta, dedesi Muhittin Usta, Deniz’in babaannesi Halime Teyze ve arkadaşları Sami, Murat, Ilgın, Fatoş, Oya, Aslı, Hakan, Orhan, Uçkan, Serdar. Ayrıca Deniz’in uzaylı arkadaşları Su ve Gül ile uzaylı İpek Hanım da önemli kahramanlar arasında sayılabilir.
Uzay Dolmuşu Kalkıyor Özeti
Hikâye, kitaptaki en önemli kahramanlardan biri olan berber Necati Amca’nın babasını ve dedesini çocuklara anlatmasıyla başlar. Dedesi uçmak, babası ise uçak yapmak için ömrünü harcayan Necati Amca’nın payına da uzaya yolculuk yapma hayali düşer. Böylece Necati Amca, Uçuçböceği adında bir uzay aracı hazırlar ve bir gün çocukların isteği üzerine bu aracı onlara da gösterir. Çocuklarla Necati Amca, Uçuçböceği’nin içine girip etrafı incelerlerken Deniz’in babaannesi de onu çağırmak için yanlarına gelir. Gelmişken de Uçuçböceği’nin içine girer ve böylece 11 çocuk ile Necati Amca’nın maceralarına dahil olur.
Deniz’in babaannesi Uçuçböceğine bindikten kısa bir süre sonra Uçuçböceği havalanır ve uzaya doğru yola çıkar. Ancak bu, Necati Amca’nın kontrolü dışında gerçekleşen bir yolculuk olur. Uçuçböceğinin ilk denemesini yaptıkları için sevinç ve heyecan içinde olan yolcular, bu durumu öğrendiklerinde epey paniklerler. Ama ellerinden bir şey gelmez. Necati Amca da elinden bir şey gelmemesine rağmen Uçuçböceğinin kontrolünü eline alıp dünyaya dönebilmek için çabalamaya devam eder ve uzay yolculuğunun sorunsuz geçmesi için çocuklarla Deniz’in babaannesine de çeşitli görevler verir.
Uçuçböceğinin zoraki konukları, bir süre uzayda kontrolsüzce yol aldıktan sonra 999 adlı gezegene mecburi iniş yapar. Böylece Uçuçböceğinin kontrolünü 999’lular yüzünden kaybettiklerini anlarlar ve 999’lular tarafından incelendikten sonra dünyaya dönebileceklerini öğrenirler. Uçuçböceği 999’a iniş yapınca zoraki konuklardan her birine farklı ten renklerine ve ırklara sahip çocuklar eşlik eder. Uçuçböceğinin zoraki konukları, 999’lu arkadaşlarıyla hemen kaynaşırlar. Sohbet ede ede 999’u gezerler ve hem kendi gezegenlerindekilere çok benzeyen hem de bir o kadar farklı olan pek çok şey görürler.
Deniz, 999’lu arkadaşlarının bir ismi değil de numarası olduğunu öğrenince çok şaşırır ve onlara Su ile Gül isimlerini verir. Deniz’i çok seven 999’lu arkadaşları da bu isimlerden çok hoşlanırlar ve hemen bu isimleri sahiplenirler. Uçuçböceğinin ve 999 gezegeninin diğer konukları da kendi 999’lu arkadaşlarına uygun isimler teklif ederler. Böylece 999’lu çocukların her biri yeni isimlerine kavuşur. Ayrıca Halime Teyze, 999’lu çocukların başındaki 999’lu kadına da İpek ismini uygun görür. 999 gezegeninde herkes hâlinden memnun olsa da bir süre sonra Uçuçböceğinin zoraki konuklarının dünyaya dönme vakti gelir.
Dünyaya dönmeden önce Deniz, 999’lu arkadaşlarına hatıra olarak birer bozuk para verir ve arkadaşı Gül de pantolonundaki kırmızı boncuklardan birini koparıp Deniz’e armağan eder. Az sonra da Uçuçböceği ile dünyaya doğru yola çıkarlar. Deniz, gözlerini açtığında kendini annesi ve babaannesinin yanında, evlerinde bulur. Annesi yanlarından gidince babaannesiyle 999 gezegeni hakkında konuşmak ister ve böylece babaannesinin 999 gezegenine dair hiçbir şey hatırlamadığını fark eder. Babaannesinin sözleri üzerine hastalığı yüzünden ateşi çıktığı için hayal gördüğünden şüphelense de yastığının altındaki kırmızı boncuğu eline alınca şüpheleri uçup gider.