Muzaffer İzgü’nün yazdığı Ökkeş Dolmuşçu, Özyürek Yayınlarından çıkan Ökkeş serisinin dokuzuncu kitabı. İlk kez 1980 yılında yayımlanan kitap, Ökkeş’in şehir hayatını konu alan Ökkeş Otoparkta ve Ökkeş Maçta adlı kitapların devamı. Şehre gelip Hasan adında çok iyi bir arkadaş edinen, onun sayesinde otoparkta çalışmaya başlayan, onunla gezip eğlenen ve bu süreçte şehre dair pek çok şey öğrenen Ökkeş; bu kitapta da dolmuşçu çırağı olarak yeni bir maceraya atılıyor.
Bu hikâyede biricik dostu Hasan’la biraz ayrı düşseler de dostluğa dair birbirinden güzel mesajlar vermeye devam ediyorlar. Ayrıca çalışkanlık, dürüstlük ve fedakarlık gibi değerlere de dikkat çekiyorlar. 9 yaş üzeri okurlara hitap eden ve 96 sayfadan oluşan kitap, Bora Özen’in çizdiği siyah beyaz resimlerle süsleniyor. Kitabın sonunda 2 sayfalık soru cevap kısmı yer alıyor. Bu bölümdeki sorular arasında kitabın adı, yazarı, yayınevi, sayfa sayısı, teması, konusu ve okurun kitap ile yazar hakkındaki düşünceleri gibi pek çok soru bulunuyor.
Ökkeş Dolmuşçu Özeti
Ökkeş’in taksi yıkama işinde çalıştığı duraktaki şoförlerden biri olan Hilmi, taksisini satıp dolmuş alır. Dolmuşuyla taksi durağına gelerek Ökkeş’e kendisiyle çalışmasını teklif eder. Taksi durağında biricik dostu Hasan’la çalışan Ökkeş ise bu teklifi kabul etmekte büyük tereddüt yaşar. Bir yandan kış günlerinde soğuktan donarak araba yıkamanın zorluğunu düşünür ve dolmuşun hem sıcak hem ışıklı atmosferiyle gözleri kamaşır. Bir yandan ise ona taksi durağındaki işi bulan, öz kardeşi gibi sevdiği Hasan’ı bırakıp gitmek içine sinmez. Bu yüzden epeyce düşündükten sonra Hasan’a da dolmuşçu çırağı işi bulma umuduyla Şoför Hilmi’nin teklifini kabul eder.
Hasan, Ökkeş’in taksi durağındaki işten ayrıldığını duyunca çok üzülür. Ama hem arkadaşının daha iyi şartlarda çalışacak olmasına sevindiğinden hem de yapacak bir şeyi olmadığı için durumu kabullenmek zorunda kalır. Ökkeş ise biricik dostundan ayrıldığı için çok üzgün olsa da yeni işinin heyecanı ve arkadaşına da böyle bir iş bulma umuduyla Şoför Hilmi’nin dolmuşunda çalışmaya başlar. Sabahları Şoför Hilmi’nin evinin önüne gider, dolmuşu temizleyip çalışmaya hazır hâle getirir. Sonra da Şoför Hilmi’yle yola çıkarlar ve gün boyunca Topkapı ile Beyazıt arasında pek çok kez sefer yaparlar.
Her seferden önce Ökkeş, Topkapı-Beyazıt diye bağırarak dolmuşa yolcu toplar. Sonra yolcuları bir güzel dolmuşa yerleştirir ve dolmuş kalkmaya hazır olunca da “Tamaaaaam!” diye bağırarak Şoför Hilmi’ye işaret verir. Dolmuş kalkınca Ökkeş paraları toplar, sefer sonunda da paraları Şoför Hilmi’ye teslim eder. Gün sonunda Ökkeş, dolmuşun içini silip süpürür ve taksi durağında ancak 3 günde kazanabildiği yevmiyesini alarak mutlulukla evine döner. Böylece geçen birkaç günün ardından Ökkeş, Şoför Hilmi sayesinde Hasan’a da dolmuşçu çıraklığı işi bulur.
Ökkeş sayesinde taksi durağındakinden çok daha rahat ve bol kazançlı bir iş bulan Hasan, Şoför Hilmi’nin tanıdığı olan Kerim Ağabey’in yanında, Ökkeş’le aynı dolmuş hattı üzerinde çalışmaya başlar. Böylece iki arkadaş gün içinde karşılaşma fırsatı da bularak güzelce çalışıp para kazanırlar. Ökkeş ile Hasan dolmuşçu çırağı olarak çalışırken okulların açılma zamanı da yaklaşır. Hasan’ın küçük kardeşi Miyeser de o yıl okula başlayacaktır. Kendileri hiç okula gidemeyen Hasan’la Ökkeş; Miyeser’in çanta, önlük, kalem ve defter gibi okul ihtiyaçlarını karşılayacaklarına söz verirler.
Okulların açılmasına birkaç gün kala Ökkeş’in ve Hasan’ın çalıştığı dolmuşlar bakıma alınır. Böylece iki arkadaş birkaç gün tatil yapma imkânı bulur. Bu sırada da Miyeser’in okul hazırlığını tamamlarlar. Ökkeş önlüğünü, Hasan ise çantasını ve defter kalem gibi diğer ihtiyaçlarını alır. Nihayetinde de okullar açılır ve okulun ilk gününde Miyeser’i iki abisi okula götürür. Üçü de okul bahçesinde birbirinden heyecanlı bir şekilde Miyeser’in adının okunmasını bekler. Kendileri de okula gitmeye çok heveslenen ve Miyeser’den okulda öğrendiklerini kendilerine öğretme sözü alan iki arkadaş, Miyeser sıraya girip öğretmeni ve arkadaşlarıyla sınıfına çıkana dek okul bahçesinden ayrılmaz. Hikâye böylece sona erer.