Muzaffer İzgü’nün kaleme aldığı İçimde Çiçekler Açınca, 163 sayfadan oluşan bir gençlik romanı. İlk kez 2000 yılında Bilgi Yayınevi tarafından yayımlanan kitap, İzmir’de yaşayan Sevda adında bir kızla sınıf arkadaşı Atila’nın aşk mücadelesini konu alır. 15 yaş ve üzeri okurlara hitap eden kitapta dostluk ve çalışkanlık gibi güzel örneklerin yanı sıra okuldan kaçmak ve içki içmek gibi yanlış örnek oluşturabilecek davranışların da bulunması dikkat çeker. Ayrıca hikâyenin sonunda yazarın eşiyle öğretmen okulunda tanışıp mezun olduktan sonra evlendiklerine dair bir not bulunur.
Kitabın ana karakterleri Sevda ve Atila. Diğer karakterler ise Sevda’nın en yakın arkadaşları Selen ve Miray, annesi Melda, babası Yunus, halası, Murat eniştesi, Atila’nın annesi Nükhet Hanım ve babası Sezai Bey, mahalle bakkalı Hurşit, sınıf başkanı Ural, sınıfın süslü kızı Sumru, müdür yardımcısı Ayten Hanım, okul müdürü Süha Selim Tiryaki, beden eğitimi öğretmeni Vildan Hanım ve birkaç farklı branş öğretmeni daha.
İçimde Çiçekler Açınca Özeti
Kitap, lise 2. sınıf öğrencisi olan Sevda’nın yarıyıl tatilinden sonra okula dönmesiyle başlar. Çok çalışkan bir öğrenci olan Sevda, pazartesi sabahı erkenden kalkıp hazırlanır ve 2 hafta aradan sonra arkadaşlarını yeniden görecek olmanın heyecanıyla okula gider. En yakın arkadaşları Miray ve Selen’le hasret giderir. Ayrıca sınıflarına yeni gelen Atila’yı ilk kez görür ve biraz da arkadaşlarının etkisiyle ondan hoşlanmaya başlar.
Başka bir gün tam da matematik dersine girecekleri sırada sınıf başkanı Ural, Sevda ile Atila’ya müdür yardımcısı Ayten Hanım’ın onları çağırdığını söyler. Atila henüz Ayten Hanım’ı tanımadığı için Ayten Hanım’ın odasına Sevda’yla birlikte gider. İki genç hem Ayten Hanım’ın odasına giderken hem kapıda beklerken hem de sınıfa dönerken biraz konuşurlar. Böylece birbirlerinden hoşlandıklarını hem kendilerine hem de birbirlerine itiraf ederler.
O günden sonra Sevda ile Atila birlikte vakit geçirmeye başlarlar. Ancak Atila’nın sınıfa geldiği ilk andan beri yanından ayrılmayan Sumru bu durumu kabullenemez. Sevda’ya Atila’yı bırakmasını söyler ancak Atila kendisini reddedince Sevda’yı tehdit ederek aralarından çekilmek zorunda kalır. Sevda, Sumru’nun bu davranışından rahatsız olsa da bunu fazla önemsememeye çalışır ve Atila ile görüşmeye devam eder.
Her cumartesi Kordon’da tek başına bisiklet süren Sevda, o hafta Atila’nın da kendisine eşlik etmesini ister. Bu fikrini arkadaşlarına söyleyince Miray’ın yardımıyla bir anda Atila’yı çağırmış olur. Cumartesi günü gelince ise Atila ödünç bir bisiklet bularak Sevda’ya katılır. İki genç birlikte epey vakit geçirirler. Bu sırada Atila Sevda’yı anne babasıyla tanıştırmak istediğini söyler, Sevda da bunu önce kendisinin yapacağını söyleyerek Atila’yı doğum gününe çağırır.
Annesine sormadan Atila’yı doğum gününe çağıran Sevda, bunu annesiyle paylaştığında hiç beklemediği bir tepkiyle karşılaşır. Atila’nın doğum gününe gelemeyecek olması Sevda’yı çok üzer ve annesiyle arasının açılmasına sebep olur. Hatta annesi bu konudan babasını da haberdar eder ve Sevda ile Atila’nın aşk mücadelesi de böylece başlar. Sevda’nın anne ve babası Sevda’yı yalnızca derslerine odaklanması gerektiği hakkında defalarca uyarırlar ve bu uyarılar gittikçe sertleşir.
Sevda’nın anne babasının yanı sıra okul yönetimi ve öğretmenler de bu ilişkiye şiddetle karşı çıkarlar. Atila’nın anne babası ile beden eğitimi öğretmeni Vildan Hanım ise diğer yetişkinlerle aynı fikirde değildir. Sevda ile Atila ise kimsenin ne düşündüğünü umursamadan pek çok kez daha gizlice buluşurlar. Hatta Sevda arkadaşları Miray ve Selen’in yardımıyla Atila’nın yaş gününe bile gider. Ancak yaş gününden sonra bira içmek için gittikleri mekanda eniştesiyle karşılaşır ve bu olay bardağı taşıran son damla olur.
Sevda’nın Atila ile ilişkisinin devam ettiğini öğrenen anne ve babası adeta çılgına dönerler. Sevda da üzerindeki baskıdan ötürü artık patlama noktasına gelir. Ancak yine de ertesi gün hiçbir şey olmamış gibi okula gider. Öğle paydosunda ise Atila ile gümüşçüye gidip “Aşkımız Hiç Bitmeyecek”in kısaltması olan AHB harflerini yazdırdıkları yüzükler alırlar. Hikâye böylece sona erer.