Üç yıldır dünyayı dolaşarak jeolojik ve mineralojik araştırmalar yapan Bay Joerling artık, iki ay önce Penas adlı Şili gemisiyle geldiği Christmas Limanından ayrılma zamanının geldiğini düşünmektedir. Limanın tek hanı olan Yeşil Karabatak’ın sahibi Fenimore Atkins’e göre dönüş için en uygun gemi Len Guy’un kaptanlığını yaptığı Halbrane’dir. Beş gün sonra İkinci Kaptan Jem West, Lostromo Hurliguerly ve sekiz kişilik mürettebatıyla limana yanaşan Halbrane’nin kaptanı, kalay ve bakır yüklerini boşaltmak için gidecekleri Tristan d’Acunha’ya kadar onlara eşlik etmek isteyen Joerling’i kesin bir dille reddeder. Bu reddedilmeyi anlamlandıramayan Joerling’in ısrarları sonuç vermez, ta ki Guy’ın onun Connecticutlu olduğunu öğrenene kadar. Joerling’in Edgar Allan Poe’nun kahramanı Arthur Gordon Pym’in doğum yeri olan Nantucket Adasına birçok defa gittiğini işiten Kaptan, onun, adanın en önemli tüccarlarından biri olup denizcilik malzemeleri satmakta olan ve çok saygın bir dava vekiliyle akraba olan Pym ailesini tanımış olma ihtimalini merak etmektedir. Joerling, bu soru karşısında şaşkınlığını gizleyemez çünkü Arthur G. Pym’in sadece Poe’nun hayal gücünün bir ürünü olduğunu düşünmektedir. Kaptan Guy, önceki yıl çıkan bu eserin sahibine ve Pym’e ulaşamayınca Vandalia’da yaşadığını öğrendiği Dirk Peters ile görüşmek istemiş ancak Peters’in Amerika’dan ayrıldığını duyunca Arthur Pym ve Dirk Peters’i St. Roque açıklarında kurtaran Jane Guy adlı Liverpool gemisinin kaptanı ve aynı zamanda kardeşi olan William Guy ile kalan mürettebatını yazılanların ışığında tek başına aramaya karar vermiştir. Joerling, en başta fantastik bulduğu bu plana, bir buz parçasıyla sürüklenen Jane’in ikinci kaptanı Patterson’un cesedine rastlayıp cebinde buldukları not defterinde yazılanları okuyunca ve Tristan d’Acunha’daki Vali Bay Glass’tan William Guy ile Pym’in on bir yıl önce adaya geldiğini öğrenince, dahil olmaya karar verir. İki yıl yetecek miktarda yiyecek, içecek, mühimmat temin edildiği ve geminin elden geçirildiği Port-Egmont’ta mürettebata 19 kişi daha eklenir. On bir günlük hazırlıktan sonra adadan ayrılırlarken aralarına Hunt isimli sessiz ama güçlü bir denizci de katılır. Jane Guy’un son görüldüğü Tsalal Adasına kadar onunla aynı rotayı izlemeye karar veren Kaptan, bir belge, ipucu bulmak amacıyla yolları üzerindeki tüm güney bölgesi adalarına uğrar. Ancak baharın yarattığı kuvvetli hava değişiklikleri gemi mürettebatına zor anlar yaşatır. Çıkan fırtınada denize düşen Martin Holt adlı ikinci yelkencinin Hunt tarafından canı pahasına kurtarılmasının nedeni çok geçmeden anlaşılır. Hunt, Dirk Peters’in ta kendisidir. Martin Holt ise Grampus’un yaşadığı talihsizliklerin ardından Dirk Peters, Arthur Gordon Pym ve Augustus’un açlığa yenik düşerek yediği Richard Parker’ın (Gerçek adıyla Ned Holt) kardeşidir. Tsalal Adasında sadece Pym’in köpeği Tiger’in kemiklerinin ve tasmasının bulunmasıyla geri dönmek konusunda huzursuzlanan mürettebatı, Joerling’in, 84. paralelin ötesinde aşılan her derece için iki bin dolar ödeyeceğini taahhüt etmesi susturur. Ancak Güney Kutbuna sadece 65 mil kadar uzaklıktayken sisin ortasında bir buzdağına çarpınca beş kişi küpeşteden fırlayıp denize düşer. Düşenler kurtarılamaz ancak gemi tamir edilebilir seviyededir. Tamir sonrası gerçekleşen ani bir hareketle Halbrane, üç personeli de yanına alarak denizin dibini boylar. Paniğe kapılan adamlar en fazla 12-13 kişinin alabileceği tek sandalla kaçma girişiminde bulunurlar. Bu isyan Jem West ve Hurliguerly’in iki kişiyi vurmasıyla bastırılır. Tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de bir başka yüzen kütlenin içlerinde bulundukları buzdağına çarpması sonucu buzdağı birkaç gün boyunca güneye doğru akıntıyla sürüklenir. Kutba beş derece uzaklıktaki ayak basılmamış bir kara parçasına ulaştıklarında on üç kişi sandalı kaçırmayı başarırlar. Bu ıssız adada kalan son dokuz kişi bir ay, en fazla altı hafta sonra Kutup Dairesi yakınlarındaki av mevsimi sona ereceğinden dolayı balina avı gemilerine rastlanamayacağından dönüşlerinin mümkün olmadığını bilmekte ve ümitsizliğe kapılmaktadırlar. On üç günlük bu ümitsiz bekleyişin ardından sürüklenen bir sandala rastlarlar. Dirk Peters yüzerek ulaştığı sandalda William Guy ve Roberts, Cavin, Trinkle adlı üç tayfayı yarı baygın bir şekilde bulur. Ağabeyine kavuşmanın sevinciyle Kaptan, bu sandalla denize açılmaya karar verir. Paracuta adını verdikleri sandalla ilerledikleri rotada kaçırılan sandalı paramparça görürler, üstelik Martin Holt da dahil dört kişinin cesedi de oradadır. Denizde önlerine çıkan dev sfenksin yüzeyinde yapışmış halde duran Pym’in cesedi görmek Peters’in ani ölümüne neden olur. Geriye kalanlar ancak 6 Nisan’da, 235 günlük zorlu bir yolculuğun ardından, Tasman adlı Amerikan gemisiyle kurtarılarak Melbourne’ye ulaşır.
Poe’nun 1837’de Southern Literary Messenger’le sayfa başına üç dolara tefrika halinde yayımlamak konusunda anlaştığı Nantucketlı Arthur Gordon Pym’in Öyküsü, yazarın anlaşmazlığa düşüp dergiden ayrılmasıyla 1838’de kitap olarak yayımlanır. Ancak eser bu kez Poe’nun değil Arthur Gordon Pym adında birinin başından geçenleri anlattığı notlar şeklinde sunulur. Poe, daha önce dergide yayımlanan kısımların bir roman şeklinde sunulmuş olmasının ise derginin hatası olduğunu söyleyerek okurlardan özür diler. İddiaya göre Arthur Gordon Pym bir roman kahramanı değil, gerçek bir insandır ve başından geçenleri anlattığı notları getirip kitabın editörüne teslim etmiştir. Kısa bir süre sonra da Pym’in ölüm haberi gazetelerde halka duyurulmuştur. Yarım kalmış izlenimi veren eseri Verne de 1897’de aynı izler üzerinden devam ettirerek Buzlar Sfenksi’ni yazar. Her ne kadar Verne, Poe’nun öyküsünü beşinci bölümde özetlese de okura bu büyük maceranın tam anlamıyla içine girebilmesi için iki eserin ardı ardına okunması önerilmektedir.