Kuş cıvıltılarının, çiçek kokularının, ılık bahar rüzgarının penceren sızdığı güzel bir günde zayıf, bahara sırtını dönmüş yaşlı bir kadının, karşısında oturan torunun torunu olan güzel, siyah saçlı torununa gözü takılır. Genç kız dışardaki güzel havaya aldırmadan elindeki kara kaplı kitabı okumaktadır.
97 yaşındaki yaşlı kadın genç kızla sohbet edebilmek için ona ne okuduğunu sorar. Genç kız kitaptan başını kaldırmadan Fransızca bir kitap olduğunu söyler. Yaşlı kadın aldığı cevaptan tatminsiz ne ile ilgili olduğunu sorar. Kız yine umarsızca kitabın sevinçten ve saadetten mahrum kadınlarla ilgili olduğunu söyler. Yaşlı kadın sohbeti devam ettirmeye inat etmiş bir şekilde “kimmiş o kadınlar?” diye sorar. Genç kız “biz Türk Kadınları” cevabını verir. Yaşlı kadın birden karşısında henüz hayatının baharında olan fakat hayattan zevk almayan, sevinçten ve saadetten mahrum, yüzü hep asık olan, dışardaki bahara karşı bile tepkisiz olan torunu için derin bir hüzün duyar.
“Türk kadını sevinçten ve saadetten mahrum değildir.” diye hiddetle karşılık verir yaşlı kadın.
Yaşadığı hayattan zevk almayanların yeni nesil olduğunu, kendi gençliklerinde nasıl da mutlu olduklarını, hayata olan bağlılıklarını, geleneklerin zamanında onlara verdiği hazzı anlatır geçmişe olan özlemle. Elinde okuduğu kitapların gençleri umutsuzluğa sürüklediğini söyler.
Genç kız okudukça kız çocuklarının ufuklarının genişlediğini, erkeklerle aynı haklara sahip olmak istediklerini fakat kız çocuklarının nasıl eve mahkum edildiklerini büyükannesi ile tartışmaya girmek istemediği için sadece aklından geçirir ve konuyu kapatmak için kitap okumazsa hapis edildiği bu evde ne yapabileceğini sorar. Yaşlı kadın hemen gençliğinde bahar aylarında yaptıkları güzel eğlenceleri hatırlar. Bahar gelince ilk kelebeği görebilmek için nasıl kendilerini dışarı attıklarını anlatır. Görülen ilk kelebeğin rengi, önlerindeki bir yılın nasıl geçeceğinin habercisidir. Uzun uzun kıza renklerin anlamlarını anlatır.
”Beyaz kelebek: Saadete, talihe… Pembe kelebek: Sıhhat ve afiyete… Sari kelebek: Kedere, hastalığa… Siyah kelebek: Felakete, matem ve ölüme delalet ederdi. Beyaz kelebek görünce talihimizin o sene açık olduğuna, mesut olacağımıza kail olurduk… Bahar çiçekleri altında beyaz kelebeğin şerefine semailer okurduk”
Genç kız büyük annesi konuşurken içinden Türk kadının bir gün Avrupalı kadınlar gibi haklara sahip olup, yükseleceği günlerin geleceği ümidiyle açık olan pencereye doğru yürür. Bütün bunlar aklından geçerken Türk kızlarının talihi için bir kelebek aramaya başlar. Yaşlı kadın da arkasından pencereye doğru yönelir. Genç kız eli kalbinde, çiçek açmış bahar dallarının üzerinde uçan bir siyah kelebek görür. O sırada yaşlı kadın beyaz bir kelebek gördüğünü söyler fakat gözleri tam göremediği için sarı olan kelebeği beyaza benzetmiştir.
Genç kız içindeki hayal kırıklığı ile tekrardan eline kitabını alıp koltuğa oturur ve derin düşüncelere dalar. 97 yaşındaki yaşlı kadın geçmişi hatırlamanın verdiği yorgunlukla derin bir uykuya dalar.
Siyah kelebek kuş cıvıltılarıyla dolu cennet bahçesinde, genç kıza cehennemin haberini verdiğine aldırmadan, çiçek dalları arasında kanat çırpmaya devam eder.