Ahmet Yılmaz Boyunağa’nın yazdığı Osmanlı Leventleri, Genç Timaş tarafından ilk kez 2000 yılında yayımlanmış. Bölüm başlarındaki küçük görsellerin dışında resim içermeyen kitabın kapak resmini Uğur Köse çizmiş. Yayınevinin Doludizgin Romanlar serisinde yer alan kitabın 9 yaş ve üzeri okurlara hitap ettiği belirtilmiş. Ancak kitapta Batı’nın vahşi yüzü oldukça yoğun bir şekilde işlendiğinden bazı kısımların değil 9 yaşa, yetişkinlere bile ağır gelebileceği söylenebilir. Özellikle kız çocuklarının kitabı okumakta zorlanabileceği göz önünde bulundurulmalı ve mümkünse kitap ebeveyn ya da eğitimci kontrolünden geçtikten sonra uygun görülen çocuklara sunulmalı.
“Seydi Ali Reis ve Leventlerinin Maceraları” üst başlığına sahip kitap, 143 sayfa ve 17 bölümden oluşuyor. Yazar, bu kitabında Kanuni Sultan Süleyman döneminde yaşayan Seydi Ali Reis ile yanındaki leventlerin Hindistan ormanlarından geçip ülkelerine varış hikâyelerini ve yolda tanıştıkları Ubeyde’nin Müslüman olmadan önceki hayatına dair kötü anılarını onların dilinden anlatıyor. Kitabın özellikle ilk kısmı Seydi Ali Reis ile leventlerinin başından geçen olaylardan oluşsa da yarıdan fazlası yolda tanıştıkları İspanyol Ubeyde Bey’in anılarını içeriyor. Genel olarak anıların anlatımından oluşan kitap, yazarın diğer kitaplarına göre daha az heyecan ve macera içeriyor. Kitaptaki önemli karakterler; Seydi Ali Reis, Mustafa Ağa, Ali Ağa, Ömer, Hanzala, Bekir ve Ubeyde Bey (Pedro de Garcia).
Kitabın sonunda şifreli bir bulmaca bulunuyor. Bulmacadaki şifreyi çözen okurlar, Ahmet Yılmaz Boyunağa’nın başka bir romanının ismine ulaşıyor. Farklı konulardaki pek çok sorunun yanı sıra romandaki bazı bilgiler hakkında da soruların yer aldığı bulmaca, okurlara hem hikâyedeki bazı detayları hatırlatıyor hem de yeni bilgiler öğrenme ve keyifli vakit geçirme imkânı sunuyor.
Osmanlı Leventleri Özeti
Hikâye, 1555 yılında Hindistan’ın Sind eyaletindeki bir ormanda başlıyor. Seydi Ali Reis ile leventleri, Sindli kılavuzlar eşliğinde ilerlerken ormandaki çeşitli tehlikelerle karşılaşıyorlar. Mola verdikleri bir sırada Seydi Ali Reis’in altında oturduğu ağaçtan bir yılan sarkıyor. Yılanı ilk olarak Bekir adlı levent fark ediyor. Ancak Seydi Ali Reis’i yılandan kurtaran kişi, hançer atmada pek maharetli olan Hanzala adlı levent oluyor.
Seydi Ali Reis ile leventleri, anılarını hatırlaya hatırlaya ormanda ilerlemeye devam ediyorlar. Bir süre sonra Kali adlı puta tapan bir yerli kabile ile karşılaşıyorlar. Sindli kılavuzlar, canlarını korumak için sessiz olmaları gerektiğini söyleyerek Seydi Ali Reis ile leventlerini uyarıyorlar. Ancak Seydi Ali Reis ile leventleri yerlilerin zavallı 3 adamı taptıkları puta kurban etmek için öldürmek üzere olduklarını görüyorlar ve bu zulüm karşısında sessiz kalamıyorlar.
Hızlıca bir plan yapıp biri epey yaşlı olan 3 adamı yerlilerin elinden kurtarıyorlar. Kurtarılan adamların en yaşlısı olan Ubeyde Bey, Seydi Ali Reis ile leventlerine Türkçe olarak teşekkür ediyor ve onların Osmanlı leventleri olduklarını anladığını belli ediyor. Onun bu durumuna şaşıran Seydi Ali Reis ile leventleri yolculukları sırasında Ubeyde Bey’in de kendilerine katılmasını teklif ediyor ve bu duruma nasıl düştüğünü anlatmasını istiyorlar.
Ubeyde Bey, canını kurtaran leventleri kırmayıp anlatmaya başlıyor. Soylu bir İspanyol ailesine mensup olduğunu ve neredeyse 60 yıl önce Kadiz Limanında doğduğunu söylüyor. Üniversiteyi bitirdikten sonra iki arkadaşıyla macera yaşamak ve uzak diyarlara gidip eli kolu altınla dolu olarak dönen insanlar gibi bolca altın elde etmek için bir gemiye tayfa olarak yazıldıklarını anlatıyor. Ardından da Mayalar, Aztekler ve İnkalarla yaşadıkları çarpışmaları, daha doğrusu altın hırsı yüzünden bu insanları nasıl katlettiklerini büyük bir üzüntü ve pişmanlıkla anlatıyor.
Seydi Ali Reis ve leventlerinin Ubeyde Bey’le yol arkadaşlığı, Ubeyde Bey’in gruptan ayrılmasıyla Oçi’de sona eriyor. Seydi Ali Reis ile leventleri ise vatanlarına kavuşmak için yollarına devam ediyorlar. Mevsim koşulları nedeniyle üç ay Delhi’de konaklamak zorunda kalıyorlar. Üç ayın sonunda ise bu süreç boyunca misafiri oldukları Hümayun Şah’ın müsaadesini alarak yeniden yola koyuluyorlar ve uzun bir yolculuğun ardından İstanbul’a varıyorlar. İki gün İstanbul’da kalıp aileleriyle hasret giderdikten sonra Edirne’ye geçip Padişahın huzuruna çıkıyorlar ve kitap böylece sona eriyor.