Kitap iki kısımdan oluşuyor. İlk kısmında işçilerin, özellikle maden işçilerinin yaşadıkları zorluklar, evlerinin, ailelerinin ne halde olduğu ile ilgili. İkinci kısım ise işçi sınıfı haricinde olan orta-üst soylu sınıfın işçi sınıfına olan bakış açısını anlatıyor.
George Orwell'ın bir kömür madenine inişi ile başlıyor kitabımız. Maden de çalışmak çok zor ancak çalışma alanında yer değiştirmek, farklı bölgelere geçmek daha da zorlu bir iş. Madenciler genellikle kısa boylu, güçlü kuvvetli yapıda kişiler. Yazarımız madene indiğinde orada gezerken çok zorlandığını ve geçiş yollarının çok zorlu olduğunu detaylı bir şekilde anlatıyor. Çoğu madencinin evinde her gün duş alabileceği bir imkan bulunmuyor. İşleri çok zor olmasına rağmen aldıkları ücret ancak küçük kiralık bir evi geçindirmeye yetecek kadar.
Sanayi bölgesinde olan evlerde yaşam daha zor. Sıra sıra olan evler de tuvalet ve duş çoğunlukla dışarıda. Oturma odasında hem çamaşırlık hem bulaşık yıkanacak alan bir arada bulunuyor ve çoğu kişi yerde yatıyor. Yatak ya sadece ebeveynler de var ya da ek olarak evin en büyük çocuklarında da bulunuyor. İki eve tek tuvalet düşüyor. Devletten işsizlik maaşı alınmaya kalkışsa bile maaş çok düşük. Bazı kişiler ise işçilere verilen işsizlik maaşının, düşük kiralı evlerin, ücretsiz eğitim ve meslek edinme kurslarının kalkması gerektiğini düşünen soylu kişiler de mevcut.
Soylular, kendi aralarında aldıkları maaşa göre ayrılıyor. 2000 sterlin alan en zengin soylular, 1000 sterlin alanlar orta sınıf soylu ve 400 sterlin alan soylular ise düşük maaşlı olan soylulardır. Soyluların ayırt edilebildikleri en ilginç ayrıntı H harflerini söyleyebilmelerinden ayırt edilebilmeleri. En çok tuhafıma giden bu oldu açıkçası. Her soylu kişi küçüklükten işçi sınıfından nefret ettirilerek yetiştirilir. Kokuları, yaşantı şekilleri, konuşma tarzları ve geçim şartları çok zor olduğundan onlardan uzak durmaları gerektiği söylenir.
George Orwell de orta derece olan soylulardandır ve işçi sınıfından nefret ederek yetiştirilir. Okulu bittiğinde Hindistan'da polis olarak görev olarak işe başlar. Orada halka yapılan eziyetler, zulümler, yapılan idamlar George Orwell'ın bu meslekten ve soyluluktan nefret etmesini sağlar. İngiltere'ye döndükten sonra, meslekten istifa eder ve işçilerin, berduşların kaldığı bir pansiyon da yaşamaya başlar. Böylece işçi sınıfı ile yakınlaşmış olur.
George Orwell, kitabın sonuna geldiğinde, sınıf sorununun zamanla bazı aydınların ve hükümetin gerçeklerin farkına vardığında zamanla çabucak çözüleceğini düşünür ve soyluların kaybedebileceği tek şeyin H harfi olduğunu düşünmektedir.
Çok sık söz edilen sosyalizm;
üretim araçlarının kamunun, devletin elinde olması, ekonomik etkinliklerin kâr yerine insanların gereksinimlerini karşılaması gerektiğini öne süren, değer olarak emeğe önem veren, toplumun örgütlenmesinde köklü değişiklikler amaçlayan siyasal öğreti. (Google sözlük)
Olarak tanımlanıyor.
Değerlendirme:
George Orwell bu kitabında ağırlıklı olarak sosyalizm ve kapitalizmden bahsediyor. "Paris ve Londra'da beş parasız, Burma Günleri" adlı eserlerinde de "Wigan İskelesi Yolu" kitabında baz aldığı birkaç konuyu daha ayrıntılı olarak ele alıyor. 1984 ve Hayvan çiftliği eserlerini henüz okumadım ama onda da aynı konulardan bahsettiğini duymuştum. Kitap bir olay örgüsü ile anlatılsa çok daha akıcı olabilecek bir konusu var. Anlatım zaten çok akıcı. George Orwell, kendi yaşadıklarını, gördüklerini, farkına vardığı gerçeklikleri okurun önüne akıcı bir dille ve hakim bakış açısıyla seriyor. Olay örgüsü yok eğer olsaydı daha çabuk okunabilecek bir eser. Ama yine de gerek anlatım şekli gerekse konu bakımından gayet akıcı bir eser.
Yazan: Senanur KARAKUZULU
Wigan İskelesi Yolu Soruları ve Cevapları
Wigan İskelesi Yolu kimin eseri?
George Orwell
Wigan İskelesi Yolu türü nedir?
Yabancı Romanlar
Wigan İskelesi Yolu kaç sayfa?
240
Wigan İskelesi Yolu Yorumları
öğretmen özet ödevi verdi o nedenle okudum fena kitap değil ama öğrenci için biraz ağır geldi bana