Bilgin Adalı'nın yazdığı Genlerin Şifresi, Nükleer Araştırmalar Merkezi'nde yanlışlıkla maruz kaldığı ışınlar nedeniyle genetik değişim yaşayan ve bu yüzden geçmişteki atalarının hayatlarından kesitleri rüya olarak görmeye başlayan İlke'nin hikâyesini konu alıyor. Özellikle avcı-toplayıcı dönemlere odaklanan hikâye, okurlarına henüz teknolojinin gelişmediği dönemlerde insanların nasıl yaşadığı hakkında fikir veriyor. İlk kez 2009 yılında Can Çocuk Yayınları tarafından yayımlanan kitap, yayınevinin Heyecanlı Kitaplar dizisinde ve bilim kurgu kategorisinde yer alıyor. Kutlay Sındırgı'nın çizdiği siyah beyaz resimlerle süslenen eser, 9 yaş ve üzeri okurlara hitap ediyor. 93 sayfadan oluşan çocuk kitabında 11 bölüm bulunuyor. Kitaptaki bölüm başlıkları:
● Düş
● Başlangıç
● Uzun Yürüyüş
● Atlantis
● Afrahim
● Keşif
● Teos
● Kurtlar
● Hippalit
● Yeraltı Kenti
● Düşler ve Gerçekler
Genlerin Şifresi Özeti
Hikâye, Fen Bilimleri ödevi için yüksek teknolojiye sahip bir iş yerini gezmesi gereken İlke'nin Sinan dayısının çalıştığı Nükleer Araştırmalar Merkezi'ni ziyaret etmesiyle başlıyor. Dayısıyla Nükleer Araştırmalar Merkezi'ni gezip bilgi alan İlke, dayısının acil bir işi çıkması üzerine tek başına kalıyor. Bir süre dayısının dönmesini ya da yanına birini yollamasını beklese de sonunda daha fazla dayanamayarak kendi kendine gezmeye devam ediyor. Bu sırada dalgınlığı yüzünden tehlikeli bir odaya giriyor ve o odada ışınlara maruz kalıyor.
İlke, Nükleer Araştırmalar Merkezi'nde ışınlara maruz kaldıktan bir süre sonra garip rüyalar görmeye başlıyor. Bu durumu dayısıyla paylaşıyor ancak dayısı ve çalışma arkadaşları İlke'ye pek çok test yapmalarına rağmen bu duruma bir anlam veremiyor. Daha sonra bir genetik mühendisinin önerisi üzerine yapılan başka testlerle İlke'nin ışınlar nedeniyle genetik açılım yaşadığı ve bu yüzden de atalarının geçmişte yaşadığı pek çok şeyi rüya olarak görmeye başladığı anlaşılıyor.
İlke, bir gece rüyasında kendisini İluyanna adında bir kız olarak görüyor. Eski çağlarda yaşayan İluyanna, abisi Şarrum, babası Kilamar ve annesiyle birlikte yaşıyor. İnsanların balık tutarak ve boğa gibi memeli hayvanları avlayarak beslendiği bu çağda İlke, tehlike ve heyecan dolu büyük bir ava İluyanna'nın gözünden şahit oluyor. Bu av sırasında abisi Şarrum, çocukları büyük bir tehlikeden kurtararak başkan Teşuhat tarafından avcı ilan edilerek ödüllendiriliyor.
Bir başka rüyasında İlke, kış mevsiminde göç eden küçük bir klanın parçası oluyor. Böylece Nili adında bir genç kız olarak Orka adlı bir delikanlı ve anne babaları göç yolunda ölen 4 çocukla zorlu bir göç macerası yaşıyor. Yolculuk sırasında avlanarak besleniyorlar ve mola verince soğuktan korunmak için yaptıkları basit bir barınakta kalıyorlar. Bu sırada Orka, avlanırken kurtların saldırısı sonucunda ölüyor ve zavallı Nili 4 çocukla tek başına kalıyor. Orka'yı hep birlikte gömdükten sonra çocuklarla birlikte göç yolculuğuna devam ediyorlar. Yolculuk sırasında çeşitli tehlikeler atlatsalar da daima birlik olup sabırla ilerliyorlar ve sonunda İlke'nin Karadeniz kıyıları olduğunu tahmin ettiği güzel bir yere ulaşıyorlar. İlke bu uzun hikâyeyi birkaç rüya boyunca parça parça görüyor ve kendisi yaşamış gibi hissettiği Nili'nin hikâyesinden çok etkileniyor.
İluyanna ile Nili'nin hikâyelerinin yanı sıra İlke birbirinden farklı pek çok rüya daha görüyor. Kent yargıcının oğlu olan Aşka'nın gözünden Atlantis'in hikâyesine şahit oluyor. Genç gemici Benkar'la Teos limanında sonlanan bir deniz macerası yaşıyor. Prens Hippalit'in Tarzi kentini, savaşıp insan kanı dökmeden liman şehri olarak Hattuşaş'a katmasını hayranlıkla izliyor. Sürekli çapulcuların saldırısına uğrayan Kapadokya halkının buna bir son vermek için çapulcularla nasıl mücadele ettiğini Nadya'nın gözünden görüyor. Akdeniz kıyılarında esir olan Afrahim'in kaçıp kurtulması ve köyündeki insanların desteğiyle diğer esirleri de kurtarması da İlke'ye nefes kesen bir macera yaşatıyor.
Kitabın sonunda yazar; bu kitapta anlattığı her şeyin yaşanmış olabileceğini düşündüğü düşleri olduğunu ve anlattıklarının ne kadarının düş, ne kadarının gerçek olduğunu kimsenin bilemeyeceğini söylüyor. Gerçekleri zaten herkesin yaşadığını, asıl zenginliğin düşler olduğunu ifade ederek okurlarını da düşlerini paylaşmaya davet ediyor.