Bu okuyacağınız kitap sıradan bir kitap değil. Alıştığınız tekdüze kurguların dışında bir kitap. Belirli bir konusu var ama olayların ilerleyişi pek de diğer kitaplar gibi değil. Farklı betimlemeler, sıfatlar, tanımlamalar havada uçuşuyor. Rastgele bir yerde okunacak bir kitap olmadığını da belirtmek isterim. Sessiz sakin bir yerde okumanız alacağınız verimi kesinlikle arttıracak. Tren garı dahil birçok farklı yerde okumayı denedim. Ne yazık ki tüm denemelerimde başarısız oldum, sürekli geriye dönüşler yapmak zorunda kaldım. En verimli okumayı ise odamda sessizce okurken elde ettim. Bu kitabın öylesine bir kitap okur gibi okunması pek mümkün değil. Olayın akışı düz bir çizgide ilerlemiyor. Yer yer postmoderne kayan bir anlatıma sahip. Bu nedenle okuması biraz zor.
Şimdi gelelim kitabın konusuna:
Bu kitap pılık pırtık adamların, pılık pırtık hayatlarını konu alıyor. Halilhan, Hazmi, Mesut ve arkadaşları Gogi gecekondu mahallesinde yaşayan, zenginleşme hayalalleri kuran insanlardır. Aralarında sadece Gogi bekardır ama o da sonradan bir kızla mektuplaşmaya başlar.
Kardeşler bir iş kurmaya çalışmış ama Halilhan'ın entrikaları yüzünden iflas etmiştir. Halilhan tam bir araba sevdalısıdır. İşten aldığı parayı da bir arabaya harcar. Volvo'sunu delicesine seviyordur. Onunla bir bütün olduğunu iddia ediyordur. Hatta daha da abartıp Volvo'nun bazen kendi iradesine göre onu bir yerlere götürdüğünü söylüyordur. Ne yaparsa yapsın ona söz geçirmesi mümkün olmuyordur.
Halilhan'ın Volvo'ya hükmedemediği bir gün kendini pavyonun önünde bulur. Bir de bakmış ki içeri girmiş ve evli olmasına rağmen Jülide adında birine aşık olmuş. O günden sonra bulduğu ilk fırsatta soluğu o pavyonda alır. Yaptığının yanlış olduğunu bilir ama kendine engel olamaz. Volvo'nun benzini bitince tekrar doldurmak için parasının olmadığını fark eder. Artık para bulmanın zamanı gelmiştir.
Halilhan, para bulup Volvo'nun benzinini doldurduğu ilk anda soluğu Jülide'nin yanında alır. Eli de boş değildir. Kırmızı güllerle evinin önünde bekler. Kapı açıldığındaysa Jülide hiç de beklediği gibi değildir. Yaşlanmış, dişleri siyahlaşmış, çirkinleşmiştir. Halilhan yine de ona iyi davranır. Hatta bir şeye ihtiyacı olmadığını bile sorar. Bir ara çarşıya çıkarıp üstüne giyecek bir şeyler almayı bile düşünür. Bu sayede daha güzel gözükebileceğini düşünür ama vazgeçer.
Gogi üç kardeş arasında işi yeniden canlandırmak için dolaşıp durur ve en sonunda onları ikna etmeyi başarır. Dördü birden oturup konuşurlar ve işi yeniden kurmaya karar verirler. Hepsinin de ailesi açtır ve para kazanmak zorundadırlar.
Halilhan kendini bu işi başarmak zorunda hisseder. Bunda haklıdır da... Çünkü işi kuramazlarsa tüm gözler biricik arabasına dönecektir. Hiçbiri onun arabasıyla olan ilişkisini anlamıyordur. Bu yüzden bir yolunu bulup işi yükseltmeli ve para akışını sağlamalıdır. Volvo'su artık atacağı adımlara bile karar verir hâle gelir.
Tam başardıkları sırada Hazmi, geri çekilme kararı alır ve gruptan ayrılır. Bunu kendisi gelip söylemeye bile tenezzül etmez, haber gönderir. Halilhan buna çok sinirlenir. İleride kendilerine rakip olacağını, bu yüzden şimdiden ayrıldığını iddia eder Halilhan. Kardeşinin böyle bir şey yapmayacağını bilse de yine de bunları söylemekten kendini alamaz.
Benim kitap hakkındaki görüşüm:
Yüz elli sayfalık kısacık bu kitap sizi bambaşka bir gerçekliğe götürecek. Acı dolu hayatların içine dalarken hayatla bağınızı koparacaksınız ama gerçekle bağınız hiçbir zaman kopmayacak. Latife Tekin buna izin vermeyecek. Bir araba için Halilhan'ın ailesini aç bırakışı, eşini aldatışıyla bambaşka bir gerçekliğe ışınlanacaksınız. Okuması belki zor olacak ama emin olun ki buna değecek.