Samed Behrengi, “Konuşan Bebek” adlı kitabında üvey annesinin eziyetleriyle büyüyen Yıldız’ın hayatını anlatır. Yıldız’ın epey üzücü olan hayatı olağanüstü olaylarla doludur. Bu olağanüstü olaylar Yıldız’ın hikayesini ilgi çekici hale getirirken okurlara farklı mesajlar da verir. Çocuk saflığındaki gerçek dostluğu okurlara sunan yazar, ayrıca hayatta her türlü insanın da bulunduğunu çeşitli karakterlerle gözler önüne serer.
Yıldız, babası ve hamile üvey annesiyle kasabada yaşayan bir kızdır. Bir gün üvey annesinin canı çektiği için Yıldız’ın ineğini kesip pişirirler. Yıldız bu olay karşısında çok üzülür ama elinden hiçbir şey gelmez. Üvey annesi kendisini görmek istemediği için de sandık odasında oturur. Bu sırada bebeğiyle konuşup ona kendisiyle konuşmasını için yalvarır. Sonunda bebek Yıldız’la konuşmaya başlayıp onu teselli eder. Bu sırada ineğin eti pişer ve etten yemeye başlayan evdekiler etin acı olduğunu fark ederler. Konuşan Bebek bunu duyunca Yıldız’a ineğin bir parçasını saklamasını, sakladığı parçanın ileride işlerine yarayabileceğini söyler. Böylece Yıldız ineğin ayağını saklamaya karar verir. Et acı olduğu için Yıldız’ın üvey annesi, üvey teyzesi Perihan ve babası etten yiyemezler. Hatta kokusu yüzünden de evden çıkarlar. Daha sonra üvey anne eti Yıldız’ın yan evdeki komşulara götürmesini söyler. Tencereyle eti alan Yıldız etten tadar ve durmadan yemeye başlar. Babası Yıldız’a etin bozuk olduğunu bu yüzden de etten yememesini söyler. Ama Yıldız tadı çok güzel olan etten biraz daha yer, gerisini de komşularına götürür ve komşuları da eti afiyetle yerler.
Daha sonra Yıldız, Konuşan Bebek ile yatar ve ondan bir masal anlatmasını ister. Konuşan Bebek ise üvey annenin dikkatini çektikleri için başka zaman masal anlatacağına ve Yaşar’la ikisini ormanda gezdireceğine söz verir. Böylece Yıldız mutlulukla uykuya dalar. Yıldız, Yaşar ve Konuşan Bebek üç güvercine dönüşüp gökyüzünde uçmaya başlarlar. Birlikte ormana gidip oyuncak bebeklerin toplantısına katılırlar. Ormandaki hayvanların da bulunduğu toplantıda Yıldız ve Yaşar tavus kuşuyla tanışırlar. Daha sonra pek çok oyuncak bebekle de tanışıp, onların yaptıkları dansı izlerler. Hatta çok beğendikleri bu dansa kendileri katılırlar. Sabaha doğru Yıldız, Yaşar ve Konuşan Bebek evlerine geri dönerler. Bu sırada üvey anne onları güvercin olarak görür. Eve girip çıkan güvercinlerden şüphelendiği için de o gün kardeşine Yıldız’ı gözetlemesini söyler. Yıldız’ı gözetleyen Perihan, Yıldız’la Konuşan Bebek’in konuşmalarına şahit olur ve hemen ablasına haber verir. Üvey anne ve Perihan Yıldız’ı konuşturmak için çok uğraşırlar. Hatta Yıldız’ın ağzını acı biberle yakarlar. Bu sırada ineğin ayağı Yıldız’ı kurtarmak için üvey anne ve Perihan’ın üstüne karıncalar gönderir. Böylece Yıldız, ağzı yansa da kötü kadınların elinden kurtulur.
Akşam olunca üvey annenin ağabeyi, eşi ve çocuğu Behram’la birlikte gelir. O akşam Yaşar ve annesi de Yıldızlar’ın evindedir. Böylece Yaşar ve Behram birlikte tuvalete gidip daha sonra da dama çıkarlar. Bu sırada Behram korkar ve Yıldız’ın üvey annesi de Yaşar’a kızar. Sinirlenerek evlerinin damına gidip yatan Yaşar ertesi sabah misafirlerin gidişi sırasında çıkan gürültüye uyanır. O gün Yıldız’ın üvey annesi de abisi ve kardeşiyle birlikte gider. Herkes gidince Yaşar, Yıldız’ın yanına gelir ve Konuşan Bebek’in kaybolduğunu öğrenir. Birkaç gün boyunca Konuşan Bebek’i ararlar ama bulamazlar. Bu sırada üvey annenin yokluğunda Yaşar’ın annesi Yıldız’a baktığı için rahatça görüşürler. Böylece eski bir top, artık kumaşlar ve Yaşar’ın halı atölyesinden getirdiği yünlerle Yıldız’ın boyunda bir bebek yaparlar. Ama bir süre sonra üvey anne eve döner ve kocaman yeni bebeği görür. Bu bebek yüzünden Yıldız’ı azarlar ve bebeği yakarak yok eder. İki bebeğini de kaybeden ve Yaşar’la görüşmesine izin verilmeyen Yıldız çok üzülür. Ama Yıldız’ın hikayesi böyle mutsuz bir şekilde sona ermez. Çünkü Samed Behrengi’nin “Yıldız ve Kargalar” adlı kitabıyla Yıldız’ın hikayesi devam eder ve mutlu bir şekilde sona erer.