Şeker Portakalı'nın yazarının kaleminden çıkan ve yine duyguya boğan bir eser. Zeze'nin ardından Edu'yla tanıştık. Onun yaşamının acıklı yönünü gördük ve hayal dünyasının uçsuz bucaksız diyarlarına yolculuk ettik. Küçük bir çocuğun hastalığıyla mücadelesi ve iyi kalpli teyzesi Anna'nın desteği yürek burkuyordu. Hayvan dostları sayesinde kısa bir anlığına da olsa normal bir çocuk olduğunu düşündüğünde içimden bir şeyler koptu. Gerçeğe bu kadar yakın bir kurmacaydı. Yazarın, çocukların hayal dünyalarının sonsuz oluşuna bu kadar hakim olması da takdir edilesi. Çocuk eğitimi ciddiye alınması ve özenle yetiştirilmesi gereken bir durum. Bunu yaparken hayal dünyalarını genişletecek ufuklarını açacak görsel, işitsel kaynaklardan yararlanılmalı. Bu tarz çocuk kitaplarının belli bir yaştan sonra kesinlikte okutulması gerektiğini düşünüyorum. Yazarın bu konudaki yetkinliğini daha önceki eserlerinde de görmüştük. Şeker Portakalı kalbimizde çok farklı yere koyduğumuz bir hikayeydi. Yediden yetmişe herkes okumuştu. Edu da benim için Zeze'nin yanında yerini aldı. Başta kardeşim olmak üzere okumayan herkese okuması için tavsiyede bulunacağım.
Özet
Eduardo engelli küçük bir çocuktur. Ailesi iyileşmeyeceğini düşündüğü için ilgi göstermez. Edu'yla Anna teyzesi ilgilenir. Ameliyat öncesi moral olması için deniz kenarında bir eve tatile götürür. Edu o evi bir yelkenliye benzetir. İçerisindeki doldurulmuş hayvan heykellerini çok sever. Gabriel havuzun yanındaki kaplan, Mintaka rafta duran baykuş, ve kurbağa Bolitro ile tanışır. Evdeki herkes uyuduğunda onlarla konuşmaya başlar. Hayat hikayelerini dinler kendisini büyülü bir dünyanın içinde bulur. Gabriel en iyi anlaştığı dostu olur. Bir gece Edu'yu üstüne bindirip uçurur. Onun büyük olan başını ve yürümeyen bacaklarına büyü yaparak normal bir çocuğa dönüştürür. Edu tüm gece Gabriel ile birlikte uçarak kurduğu ve imkansız sandığı hayallerini gerçekleştirir. Ismi Mintaka olan ama ismini sevmediği için Maria Jurandir denmesini isteyen bayankuş ile de çok iyi anlaşır. Bayankuş hayatın acılı kötü olaylarını seven biridir. Bu yüzden Edu'nun acıklı hikayesini çok sever. Edu diğer kardeşlerinden farklı oldu için babasının da annesinin de onunla hiç ilgilenmediğini anlattıkça Bayankuş çok memnun olur. Edu da onun hikayesini öğrenmek ister ancak Bayankuş anlatamadan büyü bozulur. Yeniden doldurulmuş hayvan heykeline dönüşür. Edu orada kaldığı sürede sık sık denizi seyreder hayvan arkadaşlarıyla sohbet eder. Anna teyzesinin yardımıyla dolaşır. Onun yardımı olmadan dolaşmaya kalktığında evden uzak bir yerde koltuk değneklerini kaldıramayacağı kadar yüksek olan halatların arasında saatlerce mahsur kalır. Onu yine Anna teyzesi gelip kurtarır. Gitme günü gelip çattığında Edu çok üzülür. Büyünün bozulma günü olmadığı için Edu Bayankuş ile o heykelken veda eder. En zor vedası Gabriel iledir. Birbirlerini unutmayacaklarını ve Edu iyileştiğinde yeniden geleceğine dair sözler verirler. Edu ameliyattan çıktıktan sonra zatürreye yakalanır. Doktorlar umut olmadığını söylerler. Edu her uyandığında annesini sorar. Anna teyzesi sen uyurken geldi diyerek yalan söyler. Edu'nun durumu giderek kötüleşir. Anna iyileştiğinde onu çok güzel deniz kenarında bir eve götüreceğini söyler. Edu evi tarif ederek zaten gittiklerini söyler. Anna Edu'nun evi bilmesine çok şaşırır. Onu daha önce hiç götürmediği gibi evi kendisinden başka bilen de yoktur. Edu bilinci kapanmak üzereyken yelkenli evi gördüğünü ve arkadaşlarının onu almaya geldiğini söyler.