Emile

Emile - Jean Jacques Rousseau

Puan Tablosu

YazarOkur'lar (5.8)	Editör (7)
Kitapevi	Sosyal Medya

Emile Özet

Emile ya da Eğitim Üzerine

Benimsediği felsefi akımın etkisiyle yazarın eğitim üzerine düşüncelerinin ele alındığı Emile Ya Da Eğitim Üzerine kitabında, Jacques Rousseau, oluşturduğu hayali bir kahraman olan Emile üzerinden düşüncelerini pratiğe dökebilmeyi umar. Doğanın insan eğitimi için hali hazırda var olan imkânlarını insanların çelişkiye düşmeden aktarmasıyla doğru eğitim tamamlanmış olacaktır.

Burada en büyük iş başlangıçta ve özellikle de anneye, sonrasında ise baba ve çocuğun eğitimcisine düşer. Beş bölümden oluşan kitapta çocuğun doğumundan itibaren başlayan eğitimin nasıl olması gerektiği örnekleriyle ele alınırken mevcut eğitim sistemleri de eleştirilir. Eğitimde doğallık vurgusu sıklıkla tekrarlanarak eğitimin sonuçlarının ahlaki boyutu da incelenir.

Emile, yazarın oluşturduğu ve başından itibaren eğitimi yazara verilmiş olan hayali bir kahramandır. Emile, yetim, soylu ve Fransız bir çocuk olarak seçilir.

İnsanlar iyiye yönelik olarak doğarlar, bu yüzden doğanın kendisi insana yardım edecektir.

Ama insan doğayı tahrif etmeye başladığında anormallikler doğması da kaçınılmazdır.

Her şey Yaratıcı’nın elinden çıktığında iyidir, insanoğlunun elinde bozulur. İnsanlar çocuğun içinde hep yetişkini aramaktadırlar. Oysa çocukluğun aslında ne olduğuna hiç kafa yormuyorlar.

Bitkiler tarımla, insanlar ise eğitimle yetiştirilir. Doğduğumuzda sahip olmadığımız ve büyüdüğümüzde ihtiyaç duyduğumuz her şey bize eğitimle verilir.

Eğitim ise bir alışkanlık kazandırma işidir. Gerçek eğitim, kurallardan çok uygulamaya dayanmalı ki başarılı olsun. Çocuğu korumak ona iyilik etmek değildir, esas olan

çocuğa, adam olduğunda kendisini korumayı öğretmektir

.

Uygar ülkelerde çocuk adeta bir köle olarak doğmaktadır.

Daha doğar doğmaz anne karnındaki uyuşukluğu gidermek için hareket etmeye çalışan çocuk kundaklanarak hareket özgürlüğü elinden alınmaktadır. Böylece çocuk korunmuş olmaktadır! Ama çocuk daha dünyaya gelir gelmez kurallara boyun eğdirilmekte ve özgürlüğü elinden alınmaktadır.

Aile yaşamının çekiciliği ahlaksızlığın da panzehiridir.

Çocuk yetiştirmek eğlenceli hale geldiğinde anne ile baba birbirine daha çok yardımcı olduğunda, yani en ufak bir yanlış düzeltildiğinde bile dünya daha iyi bir yer olmaktadır.

Anne baba arasında artık bir yakınlık yoksa, aile topluluğu artık yaşama bir tat veremiyorsa, o zaman elbette kötü alışkanlıklara başvurulur.

Doğa eğitim konusunda zaten bize bir yol çizmiştir, bizim yapmamız gereken bu çizginin dışına çıkmamaktır. Dünyaya gelen çocuğun ilk yıllarda çok hastalanması, doğanın çocuğu ileride yaşayacağı daha büyük acılara karşı direnç kazanmasını sağlamak içindir.

Verilen eğitim çocuğun karakterine uygun da olmalıdır. Anne babalar çocuk eğitiminde aşırıya da kaçmamalıdır. Ne çocuk çok şımartılmalı, ne de çok başıboş bırakılmalıdır. Çocuğu tehdit etmek ya da dövmek de iyi değildir.

Çocuklarımızın özellikle hayatının ilk senelerinde soluduğu hava bünyesi üzerinde çok etkilidir. Onları temiz hava teneffüs edebilmeleri için kırlara çıkarmalı kalabalık yerlerde kaybettikleri canlılığı kazanmalarını sağlamalıyız.

Bebek baş yastıkları ve kundaktan uzak, rahat edebileceği bir yatakta büyütülmeli, emeklemeye başlayacak kadar kuvvetlendiğinde emeklemesine izin verilen rahat bir ortamı olmalıdır.

Çocuk kısa süreli de olsa anne yokluğunu bilmelidir. Çocuk, herhangi bir nesneye doğru elini uzattığında birçok anne baba o nesneyi alıp çocuğun önüne koymaktadır. Ancak bu çocuğun tembel ve mesafe kavramını öğrenememesine sebep olur. Doğru olan çocuğu o nesneye doğru emekleyerek yönelmesi teşvik etmektir. Bu yöntem ona, istediklerine ulaşmak için çaba sarf etmesini ve bazı cisimlerin kendisinden uzakta bulunduğunu öğretir. Henüz yeterince kuvvetlenmemiş el ve kollarını kullanamaz durumdadırlar; ancak, o an ne hissettiklerini yüz ifadeleriyle ele verirler.

Çocuğun ağlamasından dolayı her istediği yapılırsa ilerde rüşvet ile susan bireyler karşımıza çıkacaktır. Bu yüzden çocukların ağlayarak istediklerini ele geçirmek isteklerine karşı da dikkatli olunmalıdır.

Çocukların isteklerini yapmak için gösterdikleri inatçılık karşısında bizim de kararlı davranmamız gerekir ki onlar bu alışkanlıklarını bıraksınlar.

Çocukların konuşması konusunda aceleci davranılmamalıdır. Konuşmayı bizden öğrenecekleri için bizim de telaffuzlarımızda dikkatli ve anlaşılır bir dil konuşmamız gerekmektedir.

Jean Jacques Rousseau, Emile’i köyde yetiştirmek ister. Çünkü geometri, coğrafya gibi ilimlerin kağıt üzerinde öğrenilmesi yerine görerek ve kendileri keşfederek öğrenilmeleri daha büyük kolaylık sağlar.

Çocuğa okuma yazmayı öğretmek için gösterilecek çaba yerine onlarda okumayı öğrenme arzusu uyandırmak daha önemlidir. Çocuk her şeyi kendisi deneyerek öğrenmelidir.

Çocukların giyimini de önemli bulan yazar onların rahat ve mevsime, yaşlarına uygun kıyafetler giydirilmesi gerektiğini düşünür.

Emile, 2.bölüm sonunda iyi gelişmiş, yaşına uygun olgunluktaki bir birey olmuştur.

Diğer bölümde yazar, çocuğun artık bu çağlarda (12 yaş sonrası) hava değişiminden etkilenmeyen, iştahı açık, ahlaki bilgileri öğrenmeye hazır, iyilik ve kötülüğü tanıyan bir birey haline geldiğini belirtir. Bu dönemde okunacak en iyi kitabın da Robinson Crusoe olduğunu söyler.

Toplumun huzuru için herkesin bir yeteneği olmalı ve kaybetmeyeceği bir zanaat öğrenilmelidir. Emile’ye de bu kazandırılmak istenir.

Önyargılarla ilgili olarak suya batırılmış baston örneği kullanılır:

Buna örnek olarak da suya

daldırılmış bastonu ilk kez göründüğünde onu kırıkmış gibi görür neden öyle göründüğünü öğrenmedikçe de öyle olduğunu kabul ettiğimizi

açıklamaktadır.

Yazar dördüncü bölüme

“İnsanın gerçek kişiliği bu çağda başlar”

başlığı altında,

insanın kişiliğinin bu bölümde başladığını, dış görünümleri doğal olarak kız ve erkek olarak farklı olsa da çehrelerinin, şekillerinin aynı olduğunu

söylemektedir.

Çocuğun bu dönemde huylarının değiştiğini ve sık sık kızdığını, düşünce heyecanları geçirdiğini

anlatmaktadır.

Yazar,

aşkın doğamızdan doğan eğilimlerin freni ve düzenleyicisi olduğunu açıklamaktadır. “Buluğ çağının kesinleşmiş bir zamanı bulunmamakla birlikte, insanlarda mizaç ve doğaya, milletlerde ise iklime göre değişmektedir”

diyen yazar,

medeni toplumlarda yaşayan çocukların ilkel toplumlardakinden daha erken buluğa eriştiğini

de görüşlerine eklemektedir. Yazar,

çocukların merak duygusunu kullanılan temiz lisan, verilen namus dersleri, kısacası gözlerinin önüne çekmeye çalışılan perdelerle anne ve babaların körüklediğini

açıklamaktadır.

Oysa

köylerde yetişen çocukların böyle konuşmalarla yetişmemelerinin onlarda merak duygusunu körüklemediğini buluğ çağı cazibesinden etkilenmeyip saflıklarını koruduklarını

belirtir.

Emile Ya Da Eğitim Üzerine kitabında yazar, buluğ çağındaki geçirilen buhranları da ele almıştır. Yazar,

insanlık konusunda; özenle yetiştirilmiş bir gencin kalbinde oluşacak ilk hissin aşk değil arkadaşlık olduğunu

belirtir.

Emile’nin yanı sıra romana beşinci ve son bölümde Sophie (ya da kadın) eklenir. Kadınla erkeğin eğitimlerinin ve yaratılışlarının farklılıkları anlatılır. Ayrıca bu bölümde artık Emile hayata hazırdır. Romanın yeni kahramanı Sophie de benzer eğitimden geçmiş bilinçli bir bireydir ve ikisi arasında evlilik söz konusu olur. Yazar burada da öğrencisine evlilikle ilgili son eğitimi verir. Bir süre sonra çift evlenir ve aydınlık bir gelecek de onları beklemektedir. Çünkü aldıkları eğitim sayesinde mutlu olacaklardır.

Emile Soruları ve Cevapları

Emile Yorumları