Susanna Tamaro eserinde çocukluğunu, tüm yaşamından izleri kaleme almış otobiyografik bir ürün ortaya çıkarmıştır. Okumaya başlarken yalnızca hayatını tekdüze okuyup bitireceğimi sandım fakat öyle olmadı. Susanna’nın daha küçücük bir kız çocuğuyken sorularını, anlamlandırma çabaları ve ailesinden göremediği sevgiyle nasıl değiştiğini hayatına nasıl yön verdiğini büyük bir hazla okudum. Sıkıcı bir otobiyografiden çok romandı gözümde. Öyküsü olan bir hikayeydi. Tüm karakterler yazarın kalbine hayatına dokunmuş insanlardı. Her birinin hikayesi farklıydı. Olayları kopuk kopuk anlatmayarak soru işaret bırakmaması ne kadar yetenekli -o kendini öyle tanımlamasa da- bir yazar olduğu anlamına gelir. Tüm dünyaya gelen masum çocuklar gibi hayata hayretle bakışları ve sorularıyla her satırda büyüdü. Adım adım tanık olmak bir okuyucu için çok değerli bir histir. Okurken yazarla bir bağ kurmamak mümkün değildi. Keyifle kapadım kapağını ve rafa kaldırdım.
ÖZET
Susanna Tamaro kendi hayat öyküsünü yazdığı kitabına doğduğu andaki esen rüzgarı tanımlayarak başlıyor. Aşık olduğu adamla evlenen anne ve evlilik sorumluluğundan korkan bir babanın evladı olarak doğar. Abisinin kıskançlığı yüzünden sık sık ondan şiddet gören kafasında cevaplayamadığı sorularla boğuşan bir çocukluk geçirir. Her şeyi anlamlandırma çabası ve sık sık ağlayışı onu diğer çocuklardan farklı kılar. Anne ruh sağlığı bozuk bir kadın, baba sürekli evden giden ilgisiz ve aylarca gelmeyen bir çapkındır. Susanna günlerini anneanne ve babaanne evlerinde her şeyi sorgulayarak geçirir. Uykusuzluklar çocukluğunda yakasını bırakmaz kendi yarattığı canavarlarla savaş halindedir. Büyüdükçe doğa bilimlerine yakınlaşır. Dadısıyla çok keyifli vakitler geçirir yeni balık türleri ve böcekler keşfeder. Günün birinde dadısı gider. Anne ve babası yeni bir kardeşleri olacağı müjdesini verir. Kardeşleri doğar doğmaz babası yeniden kaçar. Annesinin babası büyük bir para ödeyerek anne ve babasının boşanmasını sağlar. Annesinin hayatına yeni biri girer ve Susanna başlarda onu çok sever. Abisi evden gitmiş kardeşi annesi ve yeni babasıyla huzurlu bir hayat sürüyordur. Okuluna devam ettiği sıralarda yeni babası değişmeye başlar sürekli annesine Susanna’nın onu öldürmeye kalktığını söylemeye başlar hatta anneanne ve büyükbabasına da saygısızlık ediyordur. En sonunda Susanna yatılı okula gönderilir. Orada bir deprem felaketi yaşar ve kucağında köpeğinden başka yanına hiçbir şey alamadan yaşadıkları yere döner. Annesine değil anneannesinin evine gider. Onunla vakit geçirmekten hep çok hoşlanır fakat zıtlardır. Susanna kafasında sürekli soruları olan kız çocuğu olarak büyümeye devam ederken babasının yönetmenlik okullarına onun adına başvurmasıyla Roma’ya taşınır. Okulu kazanmıştır fakat yapmak istediği bu değildir. Yeni arkadaşlıklar edinir babasıyla olan ilişkisi biraz da olsa normalleşir ve bir gün karşısına çıkan esrarengiz bir adamın yıldız haritasını göstererek çok ünlü olacaksın sözlerine kafayı takar. Her şeyin değişeceğini söylüyordur fakat Susanna okumak dışında hiçbir şeyi sevmiyordur. En sonunda öyküler anlatmak istediğini fark eder ve bunu hemen anneannesiyle paylaşır. Bir defterine karalama öyküler yazar çevresindeki herkese okutur ve herkes çok beğenir. Yayınlamak istediğinde birçok yayınevi reddeder para vermesi gerektiğini söyler. Ünlü bir yazar olup kitapları milyon satan Susanna olduğunda önce babasını ardından da annesini kaybeder. İkisini de affetmiş ölümün gerçekliğini bildiği için asla kin tutmamıştır. İkisi yan yana defnedilir. Anneannesi Alzheimer hastalığından vefat eder ve çocukken abisi ile kendisine bakan dadılarını bulur. Onu ölüm döşeğinde ziyaret eder. Susanna bu kitabında bahsettiği herkesin hayatında izleri olduğunu ve hepsini minnetle andığını söyleyerek eserini bitirir.