Kitap, Damla KARAKOÇ’un Prof. Dr. Celâl ŞENGÖR’le yaptığı nehir söyleşiyi içermektedir. Bu söyleşilerin konusu temel olarak Celâl ŞENGÖR’ün hayatı, fikirleri ve tavsiyeleridir. Kitap, Celâl ŞENGÖR’ün ailesi, kökeni, çocukluğu ve ilk eğitimi üzerine bahislerle başlar. Ardından onun jeolojiye olan merakı, üniversite eğitimi, hocalığı, akademiye katkısı ve entelektüel duruşuna dair konularla ilerler.
Celâl ŞENGÖR Balkan kökenli bir aileden gelmektedir. Maddi olarak rahat bir ailede dünyaya gelmiş ve bu imkânını jeolojiye olan merakını tatmin etmek üzere kullanmıştır yani o, jeolojiyi bir meslekten ziyade bir keyif olarak görmektedir. Henüz çocuk yaştayken okuduğu Jules VERNE romanları onun jeoloji alanına ilgisini arttırmıştır. Her ne kadar önceleri Türk Hava Kuvvetlerinde çalışmaya hevesli olsa da gözündeki problemden dolayı havacı olamamış, ikinci seçenek olarak jeoloji alanında ilerlemek istemiştir. Bu gün bile Türk Hava Kuvvetleri, Celâl ŞENGÖR’ün içinde bir ukde olarak kalmıştır. Yine de Celâl Hoca, akademiyi aşkla sevmekte olduğunu belirtmektedir.
Celâl ŞENGÖR’ün hayatında hocası İhsan KETİN’in önemli bir yeri vardır. İhsan KETİN, her ne kadar Türkiye’de pek tanınmasa da jeoloji alanında dünyaca ünlü bir hoca olup Celâl ŞENGÖR’ün İTÜ’ye alınmasında önemli bir rol oynamıştır. Doktorasını yurtdışında tamamlayan Celâl ŞENGÖR, meslek hayatı boyunca İTÜ’de görev yapmıştır. Öğrenciliğinden başlayarak bugüne dek dünyanın en prestijli dergilerinde akademik yayınlar yapmış, bu yayınlar 4000’lere varan atıflar almıştır. Böylece dünya çapında ünlenen Celâl ŞENGÖR, çeşitli bilim akademilerine üye olabilmiştir.
Celâl ŞENGÖR yalnızca bir jeolog değildir, o aynı zamanda bir entelektüeldir. Bilimin nasıl ortaya çıktığı ve bilgiye nasıl ulaşılacağına dair soruları felsefe tarihinde aramaktadır. Özellikle Sokrates öncesi Yunan felsefesine büyük ilgi duyar. Ateist oluşunun etkisiyle olsa gerek, Tanrı fikrini kabul eden Sokrates, Platon ve Aristo’nun felsefelerini beğenmez. Dahası, dinle ilgili hiçbir düşünceye ilgi duymaz. Hem akademik hem de entelektüel tercihlerinde, onun ateist oluşunun etkisi görülmektedir.
Celâl ŞENGÖR siyasi olarak ne sağcıdır ne solcudur. O, Atatürkçüdür. Atatürkçülüğü ise, Atatürk’ü kör bir şekilde taklit ve takip etmek olarak değil, akılcı davranmak olarak algılar. Celâl ŞENGÖR’ün ailesi ve yakın çevresi de onunla aynı siyasi görüşü paylaşır.
Celâl ŞENGÖR topluma karışmayı pek sevmeyen birisidir; kendi kütüphanesine çekilip akademik ya da entelektüel çalışmalarıyla ilgilenmeyi tercih eder. Yaptığı işi iyi yapmaya çalışır ve bununla mutlu olur. Tüm meslek hayatı onun için bir tatil gibidir çünkü zaten en sevdiği işi yapmaktadır. Dolayısıyla tatil ve çalışma zamanları, Celâl ŞENGÖR için, iç içe geçmiş vaziyettedir. Çok sık yurtdışı gezilerine katılan Celâl Hoca, buralarda da akademik araştırma yapmaktan geri durmaz. Jeolojik araştırma gezilerine katılır. Gittiği yerlerin yer yapısını, kayaçlarını vs. inceler. Yani, tıpkı evinde olduğu gibi gezideyken de hem eğlenir hem de çalışır.
Bu kitap, ilham veren bir akademisyenin nasıl yükseldiğini, ne düşündüğünü ve nelerden keyif aldığını anlatır. Hem bir başarı öyküsüdür hem de tanınmış bir entelektüelin iç dünyasını yansıtır. Celâl ŞENGÖR hangi kitapları sever, hangi filmleri izler, hangi belgeselleri ya da dizileri takip eder, günlük rutini nelerdir, günümüz Türkiyesine bakışı nasıldır, akademiyi nasıl anlar ve akademi için neler yapar, aşka bakışı nasıldır, çocuk yetiştirme konusunda ne düşünür gibi sorular bu kitapla yanıtını bulacaktır. Celâl ŞENGÖR’ün nasıl bu kadar önemli bir bilim adamı olduğunu merak edenler ve onu daha yakından tanımak isteyenlere bu kitap tavsiye edilir.
Kitap, Celâl ŞENGÖR’ü her yönüyle tanımak için tabii ki yeterli değildir ama onun hayatına dair önemli olaylar, akademik yaşamı, düşüncesi ve özel hayatına bir giriş mahiyetindedir. Bundan dolayı daha detaylı olarak öğrenilmek istenen unsurlar bu kitapta oldukça yüzeysel kalmıştır. Mesela Celâl ŞENGÖR edebiyatla çok meşgul olmadığını söyler ve Mehmet Akif, Yahya Kemal Beyatlı ve Faruk Nafiz Çamlıbel gibi birkaç edebiyatçıyı sevdiğini belirterek konuyu kapatır. Türk edebiyatıyla bu kadar az ilgilenmesinin sebebi nedir? Güncel edebiyat eserleri hakkında ne düşünür? Batı edebiyatına da aynı ilgisizlikle mi yaklaşır? Mesela ben, bu soruların cevabını merak ettim ancak kitapta bunların cevabı yoktu. Celâl ŞENGÖR psikoloji ve sosyolojiyi birer bilim olarak kabul etmediğini belirtir. Tarihin ise tıpkı pozitif bilim gibi kaynaklara dayanması sebebiyle bilim olduğunu söyler. Bence bu düşünce de kitapta ayrıntılı bir şekilde anlatılmalıydı. Psikoloji ve sosyoloji kanıtlara dayanmıyor mu? Celâl ŞENGÖR neden bu disiplinleri bilim olarak kabul etmiyor? Bu sorular da yanıtsız kalıyor. Umarım gelecekte bu önemli ve popüler bilim adamının hayatı ve fikirleri daha geniş ve doyurucu bir şekilde ele alınır.
bu adamın bilgisine hayran olmamak elde değil o kadar bilgiyi nasıl kafada tutuyor aklım almıyor tek kötü tarafı ataist olması onun dışında çok seviyorum adamı