Dün ile bugünümüzü ayıran şey nedir? Takvim yaprakları mı, yaşadıklarımız mı? Yoksa hiç yaşayamadıklarımız mı?
Madeline Whittier genç ama aynı zamanda hiç yaşamamış bir genç kız. Toprağa hiç ayak basamamış, hiç deniz veya okyanus görememiş; gece karanlığının altında hiç yıldızları seyredememiştir. Çünkü o bir AKİY hastasıdır.
En büyük fobisi dünya idi. Gerçek anlamda hem de. Dış dünyaya alerjisi var ve soluduğu hava bile bazı işlemlerden geçip yaşadığı ortama aktarılıyordu. Dışarı adım attığı anda ölürdü ve bu yüzden ona kalan tek seçim evinde anne ve biricik hemşiresi Carla ile vakitlerini geçirmekti.
Babası ve kardeşi, Madeline çok küçükken bir trafik kazasında hayatlarını kaybetmişlerdi ve o günden sonra doktor olan annesi tüm hayatını, arzularını ve dileklerini kızına adayıp sadece küçük bebeği için nefes almıştı.
Her şey aynı gidiyordu. Günler birbirini takip ediyor, takvim yaprakları çevrilse de sanki hiçbir şey değişmiyordu. Ta ki Olly’e kadar.
Olly ile birlikte Maddy’nin odasına da güneş doğmuştu. Hayatında hiçbir zaman geçirmediği düşünceleri yaşamaya başlamıştı. Keşke’ nin ne demek olduğunu öğrenmişti.
Saydam bir engelden, dünyayı izlemek onun için hiç bu kadar zor olmamıştı. Olly ile telefonda, maille, hatta özel bahçeli odasında bile konuşmaya başlamışlardı.
Madeline artık değişiyordu. Ve annesi de bunun farkındaydı fakat Olly; Carla ve Madeline’nin küçük sırrıydı.
Madeline ile Olly birbirlerine söz vermişlerdi sadece arkadaş kalacaklarına ama aralarında ki iletişim o kadar farklıydı ki ikisi de kendilerine yalan söylediklerini biliyorlardı. Önce birbirlerine dokunmaları sonra da öpüşmeleri ise onları geri dönülmez bir yola soktu.
Madeline, Olly’e yardım etmek için evden dışarı fırlaması ile annesi de bu gerçeği öğrenip her şeyin karışmasına neden olmuştu. Bu küçük sır yüzünden Carla kovulmuştu ve Madeline cezalıydı.
Sebepler mi nedenleri oluşturur yoksa nedenler mi sebebi? Hiçbir zaman kesin cevabı olmayan sorulardan bir tanesi daha. Madeline düşünmeden evden kaçtı. Evet, kendisi AKİS hastası ve dışarı çıktığında hala nefes alabiliyordu. Ne kadar zamanı olmamasına karşında Olly’i yanına alıp okyanus şehrine yöneldiler.
Madeline, Olly’i kandırmıştı hastalığının belirtilerini göstermesini engelleyen bir ilaç bulduğu hakkında. Madeline sadece Azrail’le ölüm antlaşmasını imzalamıştı ve ona kalan kısa sürede dünyayı tanımak istiyordu.
İki gün boyunca hiç hasta olmadı ve normal bir insan gibi yaşayıp sadece erkek arkadaşı ile vakit geçirdi. Ama mutlu bir günün sonunda ise nöbet geçirerek kalp atışları durdu. Ve öldü. Ve geri döndü.
Madeline tekrardan hayata döndü ve annesi ile eve geri döndüğünde artık bomboş olan hayatı bu sefer koca bir hiçe dönüştü. Çünkü Olly’i bırakmıştı. Ona gitmesini söylemişti ve böylece kendini de bitirmişti.
Ta ki Hawaii’de yatırıldığı hastanede ki doktor onunla iletişime geçene kadar… Doktorun teorisine göre aslında Madeline AKİS hastası değildi, nöbet geçirmesinin sebebi yaşadığı bir enfeksiyondu. Madeline’nin tıbbi olarak AKİS hastası olmasının imkânsız olduğu ve bu zamana kadar hayatını bir hiç uğruna yaşayamadığıydı.
Madeline artık gerçeklerin peşine düşmeye karar vermişti ve bu uğurda öğrendikleri kendisinin hiçte hoşuna gitmeyecekti. Yalanların verdiği boşluk Olly’nin ardında bıraktığı boşlukla eşdeğer olmaya başlamıştı.
Her şey bitmişti, Olly gitmişti. Bir yerden başlamak gerekiyordu ve ipin ucu yine Olly ile başlıyordu.
Nicola Yoon Her Şey romanının başlamasıyla bitmesi bir oldu benim için. Madeline’nin eşsiz projelerine bayıldım ve hepsine karşı büyük bir saygı duyuyorum. Karakterler gerçekten ilk başta çok eşsizdi hepsi kalbimi fethetti fakat kitap ortalarında bozulmuş gibiydi. Bir şeyler eksik gibiydi. Bu yüzden bir yerden sonra duygular değil de olay kitabına dönüşmüş ve bu da Her Şey kitabını büyük ölçüde bitiren noktalardan biri olmuş. Kurgu muhteşem, saf karakterlerde ama birbirlerine karıştıklarında özlerini kaybetmişler gibiydi.
Her Şey Soruları ve Cevapları
Her Şey kimin eseri?
Nicola Yoon
Her Şey türü nedir?
Yabancı Romanlar
Her Şey kaç sayfa?
344
Her Şey Yorumları
özet çok karışık
28-01-2018 04:56
şeker tadında bir kitap; tanımlama şeklim bu. o kadar tatlıydı ki. içinde küçük çizimler var ve bir günde bitirilebilinecek çerezlik bir kitap. "en büyük risk hiç risk almamaktır." kitabın ana fikri bu ve bu bana baya ilham verdi. fazlasıyla şaşırdığım yerler oldu ve hiç sıkılmadan farkında bile olmadan kitap bitiverdi. yani bir göz atın derim. aynı yazarın güneş de bir yıldızdır kitabına da yakın zamanda göz atmak isterim.