Molıère, Fransız yazar ve oyuncudur. Onun döneminde Paris'te tiyatro, edebiyatın ta kendisi olmuştur. Tiyatro bu dönemde yüksek tabaka ve entelektüellerin ilgisini çeken klasik eserler ve kaba, komik üslubuyla, ucuz güldürmelere ve el yüz oyunlarından ibaret olan halkın sevdiği tiyatro olarak ikiye ayrılmıştır. Molıére bu iki tür tiyatroyu birleştirerek bir başarı yakalamıştır. Molıère güldürücüğünü kaybettirmeden düşündürmek, yüksek tabaka ve halk arasındaki yüksek uçurumu yok etmek, halkın kültür seviyesini yükseltmek gibi amaçlar edinmiştir. Bu başarısını zengin bir aileden gelmesi, yüksek tahsil görmesi ve sanatı sebebiyle köylülere varıncaya kadar herkesle tanışması sebebiyle hem zenginin hem fakirin sözcüsü olabilmesine, zaman zaman onlar olabilmesine borçludur. Her kesimden insana hitap edebilmiştir. Molıère'nin Cimri kitabı beş perdelik bir tiyatro eseridir. Eser dönemin Paris burjuvasını eleştirmiş, onların para hırsını, para kazanmak ve ellerinde tutmak için neler yapabileceklerini, düşebilecekleri durumları anlatan bir hicivdir.
Cimri kitabının en önemli kaynağı Plautus'un Aulularia yahut Çömlek adlı komedyasıdır. Bu komedyada yaşlı ve cimri Euklion, bahçesinde bir çömlek altın bulur, o günden sonra da altınları çalınacak korkusuyla yaşamaya başlar. Kızının sevgilisinin uşağı çömleği çalar ve Euklilon deliye döner, kızının sevgilisi çömleği ona geri verince hem kızını daha sonra da altınları ona vermeyi kabul eder. Cimri kitabının da ana karakteri çok cimri olan, kendi çocuklarının bile sevmediği Harpagon'dur. Harpagon'un Èlıse adında bir kızı ve Clèante adında bir oğlu vardır. Èlıse, bir gemi kazasında boğulduğu ama yıllar sonra ölmediğini öğrendiği babasını arayan ama daha sonra ona aşık olduğu için babasına uşaklık yapan Valère'ye , Clèante ise bir dulun kızı olan Marıane'ya aşıktır. Fakat babası da bu kıza aşık olmuş ve düzenbaz bir kadını onunla evlenmek için annesiyle konuşmaya göndermiştir. Harpagon kızını ise zengin komşusu Anselme'ye vermek ister. Adamı akşam yemeğine tanışmak için çağırır aynı gün Marıane'yi de akşam yemeğine çağırır. Kız istemeyerek Harpagon ile tanışmaya gelince aşık olduğu Clèante'yi görür. Clèante babasıyla tartışır ve kızı kendisinin sevdiğini ve babasının aralarından çekilmesi gerektiğini söyler o sırada uşağı babasının altın ile dolu çekmecesini çalar, Clèante daha sonra babasına sevdiği kızla kendisinin evlenmesi için şantaj yapar. Eğer onunla evlenmesine izin verirse çekmeceyi kendisine vereceğini söyler. İlk başta oğlunun çekmeceyi çaldığını bilmeyen Harpagon deli gibi feryatlar ederek komiser çağırır eve, ona göre herkes hain, hırsız ve şüphelidir. Evin hem aşcısı hem arabacısı olan Jacques Usta, Harpagon'un kızıyla evlenmek için ona dalkavukluk yapan Valére'den patron karşısında kendisini zor duruma düşürdüğü ve hiç iş yapmadığı için ondan nefret eder. Bu sebepten komiser ve Harpagon sorduğunda, çekmeceyi onun aldığını söyler. Harpagon güvendiği ve sevdiği Valère'den hesap sormaya gider ama durumdan haberi olmayan Valére sadece kızını sevdiğini ve onunla evlenmek istediğini söyler. Bu durumda Harpagon daha da sinirlenir. Kitap bu şekilde bir sürü tesadüf ve yanlış anlaşılmalar üzerinden devam eder.
Kitap oldukça kısa ve basit bir dille yazılmıştır. Diyaloglardan ibaret olduğu için herkese hitap etmeyebilir ama tiyatro türünde okumak isteyenler için başlangıç düzeyindedir. Kitap bana göre okuması keyifli bir eserdi. 104 sayfa olmasından ötürü hemen bitirdim. Okuması çok kolaydı. Çok fazla karakter olmadığı için aklımda tutmakta zorlanmadım. Harpogan karakteri beni güldürdü bazı olaylara verdiği tepkilerle, günlük yaşamımızda karşılaşabileceğimiz bir tip kendisi. Sonu oldukça şaşırtıcı bir şekilde bitti. Sanki olayları bağlamak için yazılmış gibiydi. Hoşuma gidip gitmediğinden pek emin değilim.