İstanbul’da 26 Ağustos 1914 tarihinde doğan Fazıl Hüsnü Dağlarca, Süvari yarbayı Hasan Hüsnü Bey’in oğludur. İlköğretimi boyunca çeşitli yerlerde (Konya, Kayseri, Adana ve Kozan’da eğitim görmüştür. Ortaokulunu bitirip girdiği Kuleli Asker Lisesi’nden ise 1933 yılında mezun olmuştur.
Yaklaşık on beş yıl kadar askerlik yapan Fazıl Hüsnü Dağlarca çeşitli rütbelerde almıştır. Aynı zamanda da birçok gazete de şiirleri yayımlanmıştır. 1950 yılında askeriyeden ayrılan Fazıl Hüsnü Dağlarca, yaklaşık bir sekiz yıl kadarda İstanbul’da İş müfettişliği olarak görev yapmıştır.
36 yaşına bastığında hiçbir yerde çalışmayıp hayatında ki tempoyu kendine göre ayarlamak isteyen Fazıl Hüsnü Dağlarca, İstanbul’da “Kitap” adlı kitapevini açarak eser yayımcılığına adım atmıştır. Birkaç yıl “Türkçe” isimli bir dergi çıkartmıştır. İlk yazısı 1927 yılında daha çocuk iken Adana gazetesinde yayımlanan bir hikâyedir. Ününü ve tanınmış yazarlığını 1933’de İstanbul dergisinde yayımlanan “Yavaşlayan Ömür” şiiri sayesinde yavaş yavaş kazanmaya başladı. Ve Türk Dil Kurumunun bir üyesi olmuştur.
11 tane ödül kazanan Fazıl Hüsnü Dağlarca, ardında niteliğini ve değerini kaybetmeyen onlarca eser bırakmıştır.
Sayısız eserleri ile Türk Edebiyatına büyük katkısı olan Fazıl Hüsnü Dağlarca, “Türk şiirinin büyük şairi” olarak tanımlanmıştır. Zatürree yüzünden 94 yaşında vefat eden Fazıl Hüsnü Dağlarca, ölmeden önce Kadıköy Belediye Başkanına evinin müze haine getirilmesi için vasiyette bulunmuştur.
Fazıl Hüsnü Dağlarca Kitapları: Havaya Çizilen Dünya (1935), Çocuk ve Allah (1940), Daha (1943), Çakırın Destanı (1945), Taşdevri (1945), Üç Şehitler Destanı (1949), Toprak Ana (1950), Aç Yazı (1951), İstiklâl Savaşı-Samsun'dan Ankara'ya (1951), İstiklâl Savaşı-İnönüler (1951), Sivaslı Karınca (1951), İstanbul- Fetih Destanı (1953), Anıtkabir (1953), Asu (1955), Delice Böcek (1957), Batı Acısı (1958), Hoo'lar (1960), Özgürlük Alanı (1960), Cezayir Türküsü (1961), Aylam (1962), Türk Olmak (1963), Yedi Memetler (1964), Çanakkale Destanı (1965), Dışardan Gazel (1965), Kazmalama (1965), Yeryağ (1965), Vietnam Savaşımız (1966), Açıl Susam Açıl (1967), Kubilay Destanı (1968), Haydi (1968), 19 Mayıs Destanı (1969), Hiroşima (1970), Malazgirt Ululaması (1971), Kuş Ayak (1971), Haliç (1972), Kınalı Kuzu Ağıdı (1972), Bağımsızlık Savaşı-Sakarya Kıyıları (1973), Bağımsızlık Savaşı-30 Ağustos (1973), Bağımsızlık Savaşı-İzmir Yollarında (1973), Gazi Mustafa Kemal Atatürk (1973), Arka Üstü (1974), Yeryüzü Çocukları (1974), Yanık Çocuklar Koçaklaması (1976), Horoz (1977), Hollandalı Dörtlükler (1977), Balinayla Mandalina (1977), Yazıları Seven ayı (1978), Göz Masalı (1979), Yaramaz Sözcükler (1979), Çukurova Koçaklaması (1979), Şeker Yiyen Resimler (1980), Cinoğlan (1981), Hin ile Hincik (1981), Güneş Doğduran (1981), Çıplak (1981), Yunus Emre'de Olmak (1981), Nötron Bombası (1981), Koşan Ayılar Ülkesi (1982), Dişiboy (1985), İlk Yapıtla 50 Yıl Sonrakiler (1985), Takma Yaşamalar Çağı (1986), Uzaklarla Giyinmek (1990), Dildeki Bilgisayar (1992), İçimdeki Şiir Hayvanı (2007), Mustafa Kemal'in Kağnısı, Yavaşlayan Ömür
Bu bölümde şiirler çocukların ilgisini çekmek için oyun şeklinde adlandırılmıştır.
Puan: 8 | Yorum: 7
Türk Edebiyatı’nın en önemli şairlerinden biri olan Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın Çocuk ve Allah kitabında; yaşamın ayrıntılarını izlerken bakışına ortak ettiği kişi, yarattığı çocuktur.
Puan: 7.9 | Yorum: 6